Ég get alveg haldið honum fyrir þig Sigrún........................

Þessir bræður eru skemmtilegir og pössuðu hvorn annan þegar ég brá mér aðeins frá.

Annar ábyrgari en hinn og sá ábyrgari vildi leggja sitt af mörkum svo að enginn tapaðist út í lofið.

Það er gott að fá aðstoð á öllum vígstöðum þegar vinnan í hesthúsinu er í fullum gangi.

Eins og mig grunaði var erfitt að standa við það að blogga daglega í mars.

Það er því nauðsynlegt að hafa bloggin í mars nógu mörg þó svo að sumir dagar séu tómir og aðrir með fleiri innskotum.

Um helgina fór ég á árlega endurmenntun gæðingadómara sem haldin var í Reykjavík.

Þar flutti Mette Mannseth m.a frábæran fyrirlestur sem vakti mikla lukku.

Síðan var tíminn nýttur til að bera saman bækurnar, spjalla og leggja drög að komandi keppnistímabili.

Alltaf gaman að hitta skemmtilegt fólk með sömu áhugamálin.

Mummi var að kenna alla helgina útí Danmörku og nýtti ferðina til að sækja fróðlegan fyrirlestur.

Auðvitað var fyrirlesturinn hestatengdur.

Það er oft mánudagur eða það finnst mér a.m.k tíminn bara flýgur áfram.

Ég átti góðan dag með skemmtilega hestafólkinu í Stykkishólmi og útreiðar voru stundaðar hér af kappi enda veðrið bara gott m.v árstíma.

Þau eru falleg ,,málverkin" sem okkur hér í Hlíðinni er boðið uppá daglega.

Það er nóg að líta út um gluggann og ekki er dásemdin minni þegar teknir eru reiðtúrar hér í kring.

Já, já, ég er ánægð með bæjarstæðið og landslagið það er alveg rétt.

Þessa skemmtilegu mynd sendi hann Sigurður nágranni minn í Hraunholtum mér.

Myndin er tekin með nýja fína drónanum hans og sýnir bæjarstæðið frá alveg nýju sjónarhorni.

Gaman að þessu enda þreytist ég aldrei á því að njóta og dásama útsýnið hérna í Hlíðinni.

Dagarnir fljúga áfram og eru búnir áður en maður veit af, já þá hlýtur allavega að vera gaman.

Hér í Hlíðinni er mikið riðið út og tamið sem er einstaklega skemmtilegt þegar hestar og samstarfsfólk er skemmtilegt.

Við erum að temja hross undan nokkrum stóðhestum sem við höfum ekki tamið undan áður. Það er alltaf gaman að kynnast nýjum stóðhestum á þann máta.

Þessir hestar eru m.a Sjóður frá Kirkjubæ, Glaumur frá Geirmundastöðum, Þytur frá Skáney, Kandís frá Litla-landi, Frosti frá Efri Rauðalæk og Skálmar frá Nýja bæ.

Einnig erum við með ung hross undan Arion frá Eystra Fróðholti, Spuna frá Vestukoti, Gaumi frá Auðsholtshjáleigu, Álfarinn frá Syðri Gegnishólum, Ugga og Sporði frá Bergi, Arði frá Brautarholti, Blæ frá Torfunesi, Toppi frá Auðsholtshjáleigu, Stimpli frá Vatni og Sólon frá Skáney.

Svo eitthvað sé nefnt fyrir þá sem lifa og hrærast í hrossaættfræði.

Það er í mörg horn að líta og nú er Mummi floginn út til Danmerkur að kenna hópunum sínum þar.

Á meðan gefum við í og þjálfum af miklum móð.

Þessar ljóshærðu dömur voru upplagt myndefni þegar ég var með myndavélina á lofti.

Juliane og Rjóð með Krakaborg á milli sín og báðar brosa svona fallega.

Þegar útigangnum er gefið eru sumir verulega forvitnir og leggja mikið á sig til að ná sambandi.

Hann Léttstígur réði ekki við sig og tróð hausnum undir næsta hest til að reyna að láta taka eftir sér.

Stóðið hefur notið góða veðursins alveg eins og við enda voru þau ekkert að flýta sér í rúllurnar þegar gjöfin var að koma.

Léttstígur er undan Sporði frá Bergi og henni Létt okkar frá Hallkelsstaðahlíð. Spennandi hestur með skemmtilegan lit.

Ég fæ stundum skemmtilega pósta sem tengjast blogginu hér á síðunni og fyrir stuttu barst einmitt einn slíkur.

Það var einn dyggur lesandi að kvarta yfir því að það þyrfti að vera meiri fjölbreytni í skrifunum.

Hann vildi meina að áhugi minn á hrossum, kindum og fallegu landslagi væri til vandræða.

Það hlýtur að vera eitthvað annað að gerast hjá ykkur sem fréttnæmt gætur talist skrifaði hann pirraður.

Ég hef því ákveðið að deila með ykkur skemmtilegu verkefni sem unnið var í síðustu viku.

Hér á meðfylgjandi mynd sjáið þið uppáhalds verkfæri bóndans og uppteknu hestakonunnar.

Já ekkert svona ......................... þetta er ekki dónaleg saga.

Ég framkvæmdi snildar hugmynd sem ég fékk en kannski hafa margir framkvæmt hana áður.

Mér fannst hún samt góð og hún bjargaði heilmiklu af annars frábærum góðviðrisdegi.

Það er órúfanleg hefð að elda saltkjöt og baunir á sprengidaginn hér í Hlíðinni og sú hefð var einnig í hávegum höfð þetta árið.

Veðrið var einstaklega gott og sérstaklega hart í baununum þennan daginn.

Sem var alveg skelfilegt þar sem að húsfreyjan vildi mikið frekar vera að ríða út en að hræra í pottum.

Það varð því einskonar hugljómun þegar ég á tilgangslausri yfirferð um eldhússkápana rakst á töfrasprotann góða.

Ýmislegt hefur nú þurft að láta undan honum þegar mikið hefur legið við eins og einmitt þarna.

Ég lagði til atlögu við grjótharðar baunir sem þó höfðu flatmagað í vatni heila nótt og rúmlega það.

Til að gera langa sögu stutta þá breyttust baunirnar í dásamlega baunasúpur á einu augabragði.

Myndir segja meira en mörg orð og þess vegna fáið þið engan pistill í dag.

Bara myndir af þessari dásamlegu blíðu sem okkur er boðið uppá þessa dagana.

Læt þó fylgja með stutta útgáfu af verkefnum dagsins hér í Hlíðinni.

Blíðan hefur verið kærkomin fyrir þá sem stundum tamningar og þjálfun alla daga.

Mikið riðið út en líka járnað og atast í öðrum bústörfum.

Ég þarf endilega að smella myndum af hrossum á næstunni til að sýna ykkur.

Það var ótrúleg norðurljósasýning hér hjá okkur í Hlíðinni þetta kvöldið.

Eitthvað sem hefði getað sturlað saklausa ferðamenn endanlega.

Ég ætlaði reyndar að bjóða ykkur uppá svakalegt matarblogg í kvöld en það verður að bíða rétt eins og góðviðris myndirnar sem ég tók í dag.

Allt kemur þetta síðar en nú hef ég einmitt sett mér það takmark að blogga alla daga í mars.

Það var úrvals samkoma í efribænum síðastliðna helgi þegar móðursystkini mín komu þar saman.

Þau voru upphaflega 12 börn ömmu Hrafnhildar og afa Halls hér í Hlíðinni.

Fjögur eru nú látin og Ragnar sem nú dvelur í Brákarhlíð í Borgarnesi átti ekki heimangengt þaðan.

Á myndinni eru: Halldís, Anna Júlía (Lóa) Elísabet Hildur (Stella) og Sigfríður Erna (Fríða).

Þá Margrét Erla (Maddý) Sveinbjörn og Sigríður Herdís (Sirrý).

Látin eru: Einar, Magnús, Guðrún (Dúna) og Svandís mamma mín.

Meðalaldurinn er ca 80 + og óhætt er að segja að þessi hópur man nú tímana tvenna.

Það var keppt í slaktaumatölti  í Vestulandsdeildinni á föstudaginn.

Bráðskemmtilegt mót með fullt af góðum hestum og færum knöpum.

Auðvita eru menn og hestar komnir mislangt í þjálfuninni en það er bara febrúar.

Já þeir sem sitja heima í fýlu og trúa ekki á vestlenska gæðinga verða bara að njóta fýlunnar sjálfir.

Því það var sannarlega gaman þetta kvöld.

Það eru fáir sem eiga eins gott með að koma orðum að hlutunum eins og hann Benni Líndal.

Hann var með afar frólega sýningu sem að hann kallaði vinnustund í Borgarnesi fyrir stuttu.

Þar fór hann létti yfir þær aðferðir sem hann hefur notað við tamningar og þjálfun á löngum og farsælum ferli.

Þegar Benni talar hlusta viðstaddir og það er svo gaman að sjá hversu fljótur hann er að lesa bæði menn og hesta.

Ég hef farið á fjölmörg námskeið hjá Benna og alltaf komið betri manneskja heim.

Sumir eru bara betri í línunni en aðrir....................... íha.............

Eins og reikna mátti með var mikið stuð og frábær stemming á þorrablótinu í Lindartungu.

Fullt hús af skemmtilegu fólki, góður matur og skemmtiatriðin dæmalaus eins og við var að búast.

Húsfreyjan fékk alveg sinn skammt og ríflega það, en er að sjálfsögðu kampakát með dæmið.

Élísabet skemmtanastjórafrú lék mig með þvílíkum tilþrifum að ég verð ekki nema svipur hjá sjón á næstunni.

Hún er mikið betri ég en ég...............

Það er alveg ljóst að nú get ég valið úr hvar ég mæti í eigin persónu á næstunni.

Afar hentug að hafa auka eintak sem er miklu betra en ég til að senda á mikilvæga staði.

Ertu ekki annars alveg klár Elísabet ?

Myndin hér að ofan sýnir hugarástand blótsgesta.