Jæja núna má sólin og þurrkurinn alveg fara að koma hingað í Hlíðina.

Við höfum náð að rúlla tæplega 300 rúllum í tveimur atlögum með rigninguna á hælunum.

Ef að allt gengur eftir þá eigum við eftir að rúlla ca 900 rúllum svo það er eins gott að það fari að rofa.

Ég ætla ekkert að ræða málninguna á húsinu, læt eins og það standi ekki til að mála.

Ætli húsamálningaþurrkurinn þetta árið sé ekki búinn ?

Landsmótið var líka svolítið blautt og á köflum var rokið á full mikilli ferð fyrir minn smekk.

Hestakosturinn var hreint frábær og óendanlega gaman að rifja hann upp, spá og spekulegra. Ungu hrossin voru einstaklega góð og eftirmynnileg. Á engan er hallað þó svo að ég nefni Konsert frá Hofi sem aðal aðalgripinn. Ótrúlega góður og fallegur gripur.

Mannlífið á Hellu var skemmtilegt reyndar eins og alltaf er á landsmótum. Það er alltaf jafn gaman að hitta vini og kunningja sem tilheyra þessum góða hópi hestamanna. Ekki skemmdi nú fyrir að hitta fjölmargt af því góða og skemmtilega fólii sem starfað hefur hér hjá okkur í Hlíðinni. Margir þeir sem við höfum kynnst í gegnum hestamennskuna og búa erlendis mæta á landsmót. Það urðu því fagnaðafundir þegar nokkrir góðir hópar komu hingað til okkar í Hlíðina. Það er alltaf gaman að fá ykkur hingað í heimsókn, skoða og ræða hesta og hestamennsku.

Já það er búið að vera líf og fjör í hesthúsinu svo maður tali nú ekki um fjallaferðir og stóðsmölun.

Takk fyrir komuna Per og fjölskylda, Tyra og fjölskylda og þið öll hin sem glödduð okkur með heimsóknum og samveru.

Þar sem að allar hryssur eru kastaðar hér á bæ er stóðhestafjörið komið af stað. Suðurlandið var staðurinn í gær en þangað var brunað með þrjár hryssur undir hesta. Þá eru sjö hryssur farnar undir stóðhesta og ólíkt því sem gert var í fyrra þá eru þær allar hjá sitt hverjum hestinum.

Já já ég treysti honum Ölni frá Akranesi fyrir fjórum góðum hryssum í fyrra og hef ekki orðið fyrir vonbrigðum með það,

Nánar um stóðhestavalið þetta árið síðar, það var búið að valda næstum andvöku.

Vonandi bjóða næstu dagar uppá heyskap, sveitamarkað, hestastúss, góða gesti jafnvel langt að komna. Að ógleymdum veiðimönnum, göngugörpum og ævintýrum af bestu gerð.

Það er staðreynd að sólarhringurinn er alltaf að styttast, mánuðir og ár að skreppa saman.

Álfadís frá Magnússkógum og Mummi að keppa í úrslitum í tölti á Oddanum.

Frábær hryssa sem nú er komin undir hann Múla frá Bergi.

Ég var að renna yfir nýlegar myndir og ákvað að smella inn nokkrum af uppáhalds hestunum sem eru reyndar svolítið margir.  Svo það fari ekki á milli mála þá er þetta bara byrjunin, margar fleiri myndir af góðum hestum er væntanlegar á síðuna.

Þessi flotti hestur fæddist um Jónsmessuna móðir er Rák frá Hallkelsstaðahlíð og faðir Ölnir frá Akranesi. Hún Astrid er eigandi folaldsins sem hlotið hefur nafnið Dani frá Hallkelsstaðahlíð.

Það var skemmtilega hugmynd að kalla hann Dani því hvað er betur við hæfi þegar eitthvað rautt og hvítt fæðist í eigu danskfæddrar dömu.

Hér á myndinni er hann Hallkell frá Hallkelsstaðahlíð, faðir er Hersir frá Lambanesi og móðir Kolskör frá Hallkelsstaðahlíð. Þessi garpur er sprækur og búinn að vera á harða hlaupum síðan hann fæddist. Nú er hann farinn með móður sinni í Steinsholt en þar er Kolskör á stefnumóti við hann Skýrr frá Skálakoti.

Vonandi gengur það samkvæmt áætlun og ég fæ hryssu næsta vor ;)

Það er bannað að taka morgungöngu innan um lambféð með skipulagða árás í huga. Þessi rebbi fékk svo sannarlega að reyna það og tríttlar nú um í grænu högunum hinumegin. Svona fyrir þá sem hugsanlega eru viðkvæmir fyrir myndum af þessu tagi. Fáið ykkur sæti lokið augunum og hugsið ykkur að launaumslagið ykkar sé fullt en skyndilega kemur refur og byrjar að borða alla fimmþúsundkallana. Já já það eyðist sem af er tekið.

Það var full ástæða til að fagna þegar hún Astrid okkar útskrifaðist sem Bs reiðkennari frá Háskólanum á Hólum. Þarna fagnar hún með foreldrunum og Mummanum. Fannar óskaði sérstaklega eftir að fá alveöru prófílmynd. Til gamans má geta þess að Astrid er tíundi ,,Hólaneminn,, okkar. Já við erum búin að vera svo heppin að fá að hafa þessa frábæru krakka hjá okkur. Það er ákveðin reynsla sem bæst hefur í reynslubankann við að sjá krakkana fara í gegnum skólann og upplifa stemminguna. Gleði og sorgir sem fylgja ströngu námi er góður skóli fyrir unga fólkið sem oftast kemur bara sterkara til leiks. Ég er ekki í vafa hvað ég mundi gera ef að ég væri ungur hestaáhugamaður í dag. Hólar væri málið en gott væri að hafa hraustan kropp og reynda sál. Frábært nám, fagmennska og fróðleikur en eins og í öllu sem viðkemur tamningum verður að fara vel með sálartetrið bæði hjá hesti og knapa. Innilega til hamingju Astrid og allir þessir flottu krakkar sem voru að ljúka náminu ykkar.

Það voru 11 nemendur sem útskrifuðust á laugardaginn.   Það er alltaf hátíðleg stund þegar reiðkennaraefnin klæðast FT jakkanum í fyrsta sinn. Þarna bíða þau hvít eins og englar eftir því að formaður FT Sússana Ólafsdóttir klæði þau í jakkann.   Formaður FT og gjaldkeri voru mættar til að klæða reiðkennaraefnin í jakkann. Brosmildar að vanda þessar dömur.   Astrid komin í jakkann með góðri aðstoð formannsins.   Hamingjuknús.   Mette yfirreiðkennari á Hólum og Astrid kátar með daginn.   Pósað á móti sólinni í Hjaltadalnum.     Astrid með drengina Fannar og Mumma.   Nemendurnir héldu skemmtilega sýningu þar sem þau sýndu brot úr þeim prófum sem þau hafa tekið á síðustu þremur árum. Á myndinni er Fannar að smella sér uppá kassa sem í þessu tilfelli á að vera útsýnisstaður yfir smalasvæðið. Hvergi smeikur og til í allt enda alinn upp í fjöllunum.     Kíkt á kindurnar í Hjaltadalnum. Góður dagur á Hólum enn fleiri myndir fljóttlega hér á heimasíðunni.

Þessi tvö Astrid okkar og Fannar frá Hallkelsstaðahlíð stóðu sig vel á föstudaginn þegar þau tóku lokaprófið saman á Hólum. Þarna sjást þau setja lokapunktinn með góðum skeiðspretti. Það verður nú gaman að fá þau heim í næstu viku. Til hamingju með þetta bæði tvö.

Sauðburður er enn í fullum gangi þó svo að aðeins hafi hægt á enda mátti það nú alveg. Tæplega 150 kinur eru eftir að bera svo nú fer þetta að fjara út smá saman. Nóttin í nótt var sú kaldasta í langan tíma og ekki laust við að venjulegt sauðburðarveður væri í boði. Við eru orðin svo góðu vön síðustu vikurnar. Ég held samt að ég hafi ekki markað jafn snemma út í jafn mikið gras og þetta vorið. Það var allavega settur sérstakur kraftur í að klára að slóðadraga um helgina og á næstu dögum er það svo áburðurinn á.

Sveinbjörn frændi minn og Sigurður í Hraunholtum voru að rifja upp góð vor og komust að því að 1964 hefði verið gott en þó mun blautara en þetta vorið. Ég gat ekki blandað mér í þá umræðu þar sem ég var enn í húfuskotti Guðs eins og sagt var.

Fylfullu hryssurnar eru komnar á sinn vanalega köstunarstað sem er hólf við gamla bæinn. Þar er auðvellt að fylgjast með þeim allan sólarhringinn. Karún mín kastar alltaf í fyrra fallinu svo nú eru tíðar heimsóknir til hennar. Hún eins og Skúta, Rák og Létt eiga allar von á afkvæmum undan gæðingnum Ölni frá Akranesi. Kolskör er fylfull eftir Hersi frá Lambanesi sem var einmitt að gera það gott í kynbótasýningu í morgun.

Þríhella er með afkvæmi undan Stimpli frá Vatni, Sjaldséð undan Sólon frá Skáney og Blika undan vini mínum Gosa frá Lambastöðum. Bara spennandi tímar framundan á fæðingadeildinni.

Á þessum árstíma er svefn munaður hjá sauðfjárbændum og eins gott að nýta allar stundir sem gefast. Við frænkurnar Fríða María og ég fengum okkur smá kríu eftir matinn. Annars gengur sauðburðurinn bara vel og óbornar kindur innan við 300. Þurrt er það sem af er degi svo að nú verður markatöngin sett á flug. Fyrstu gemlingarnir fóru á Steinholtstúnið í fyrra kvöld og markið er sett á að koma slatta út í dag. Ein af spari kollunum mínum bara fjórum lömbum í gær og tvílemdu gemlingarnir bera hver af öðrum.

Kindurnar hafa aldrei byrjað sauðburðinn með þvílíkum krafti og þetta árið. En þegar þetta er skrifað eru lambanúmerin komin hátt á fimmtahundraðið. Það hefur ekki gerst fyrir miðjan maí áður. Við hleytum til rúmlega viku fyrr en venjulega og sennilega hefur myndast ,,múgæsinur,, meðal hópsins. Hverjar verða fyrstar út á græna grasið ??? Það var eins gott að fá góðan mannskap til aðstoðar um síðustu helgi. Þarna eru spekingar að spjalla á jötubandinu Halldór, Hrannar og Sveinbjörn taka stöðuna.

Þarna eru þær stöllur Astrid og Trilla Gaums og Skútudóttir, þær hafa verið á Hólum í vetur en nú er Trilla komin heim og Astrid væntanleg eftir tvær vikur. Þjálfunin hefur gengið vel og Trilla er bara bráð efnileg hryssa.

Það er fátt dásamlegra en að sjá sólina koma upp og það í blíðu og hita. Ekki er svo mikið síðra að sjá hana setjast en það er kannske orðið full mikið af því góða ef að maður sér hana aftur koma upp. Sko á sama ,,deginum,, En stuttar ,,kríur,, að hætti sauðfjárbóndans bæta allt upp og virka jafnvel sem dýrasta fegrunaraðgerð. Þennan sólríka morgun áttum við Salómon svarti góðar stundir við leik og störf í fjárhúsunum. Læt liggja á milli hluta hvort var að leika og hver var að starfa, er ekki stundum sagt að vinnan eigi að vera leikur ?

Þegar ég fór inná fésið í morgun blasti við mér kunnulegur kúreki. Mér fannst við hæfi að fá þessa mynd ,,lánaða,, svona aðallega fyrir ykkur sem hafið verið í vandræðum með að smala saman nautgripunum á haustin. Annars er það helst í fréttum þarna úr Ameríkunni að kúrekinn segir allt gott.

Það eru hinsvegar nýjar fréttir héðan úr Hlíðinni en í gær bættist við liðsauki í hundasafnið. Já hún Mara litla frá Eysteinseyri kom siglandi yfir Breiðafjörðinn og er hingað komin til að vera. Mara er vonandi upprennandi smalahundur eins og Freyja systir hennar sem tekur miklum framförum í faginu. Fyrst um sinn er samt aðal málið að læra þessa bannsettu ,,mannasiði,, já það er ekkert grín að vera hundur. Mara er sérvalin af sérfræðinum sem tölu nauðsynlegt að velja frekustu tíkina úr gotinu til að hún mundi líkjast nýjum eiganda sem mest. En eins og þið eflaust vitið verður fé jafnan fóstra líkt nú eða eins og í þessu tilviki fóstru líkt. Þetta er sem sagt framtíðar smalahundur húsfreyjunnar. Nei nei Ófeigur og Snotra eru ekki öll en þau hafa tekið að sér mikilvæg sérverkefni. Hann sem heimilishundur með sérstakri áherslu á sauðfjárofnæmi.og rollufælni. Snotra mun sérhæfa sig enn frekar í dekurhundafræðum með sérstakri áherslu á íslenskt gelt. Fyrsta nóttin var nokkuð dramatísk á nýju heimili, mikið vælt og svona til að sína nýju vinkonu sinni fullan stuðnig þá gólaði allt liðið.     Hún Sýltkolla mín klikkar ekki frekar en venjulega og kom með þessa fínu lambadrottningu í nótt. Ein gimbur var sérpöntun frá húsfreyjunni þar sem að Sýltkolla er komin á eftirlaun og á bara eftir að koma með verðugan arftaka. Þið getið rétt ímyndað ykkur hversu merkileg þessi kind er í huga kellu. Svo að dæmi sé tekið er hér vinnumaður sem hefur verið hér í tvo sólarhringa innan um tæplega sjöhundruð fjár en hann kom og tilkynnti í morgun að Sýltkolla væri borin. Lykilatriði að læra strax að þekkja sparikindurnar.     Þessar þrjár svörtu gemlingar eru þrílembingar og ótrúlega skemmtilegar. Þær raða sér oft hlið við hlið á jötuna þrátt fyrir að verða með stórum hóp í kró. Þetta er svona systra matarboð.   Mókolla á ekki að bera alveg strax en mikið held ég að hún verði fegin þegar þar að kemur. Ætli það verði þrjár mórauðar gimbrar ? Garðabæjar-Golsa lét sér fátt um finnsta og smellti bara upp myndasvipnum. Það er ekki nóg með að Golsa sé komin að burði heldur á hún von á nokkrum tugum af ,,ömmubörnum,, Sterasynirnir hennar þeir Loðmundur og Elvar voru harðduglegir í jólaverkunum. Eins gott að Garðabæjarliðið fari að láta sjá sig.   Jói sauður stundar matvæla rannsóknir og eins og þið sjáið er hann djúpt sokkinn í fræðin.

Maí heilsar okkur hér í Hlíðinni með afar notalegum hætti, logn og blíða með drauma hitastigi.

Ameríka hvað ?

Geirhnjúkurinn og Djúpidalurinn eru enn ríkir af snjó sem þó er farinn að hopa.     Öðru hverju dregur fyrir sólina og þá er bara hitamistur eins og í útlöndum. Ég er alveg viss um að ef hann Einar frændi minn væri á lífi hefði hann notað lognið til að leggja silunganetin.     Svo grænkar og grænkar..................og hvernig væri nú að sleppa maí kuldakastinu einu sinni ? Þetta veður verður sko notað.

Líf og fjör það er málið þessa dagana og því lítið um tíma til að sitja við skriftir og þannig iðju. En ég ætla að smella inn nokkrum myndum og fréttum með þeim. Þarna er hann Kátur minn að synda hjá þeim sundbændum í Ásakoti. Af myndinni má ráða að Kátur sé frekar hneykslaður á þeim þarna á suðurlandinu sem skaffa hvorki kút né kork þegar landkrabbar úr vestlenskum afdölum mæta í sund. En þar sem hann er flugsyndur fór þetta allt saman vel.

Þessi drottning var bara nokkuð sátt við að stunda sundíþróttina en þarna sést hún taka fyrstu ferðina.     Þessi fallegi gestur kom við hér í Hlíðinni og valdi að dvelja á hlaðinu sem er nú ekkert sérstaklega góður staður fyrir fugla sem hafa það að markmiði að lifa lengi. Hvað heitir nú þessi fugl ? Er hreint ekki viss og þykir það miður. Veiðitímabilið er ekki hafið hjá meistara Salmómoni svarta svo þetta sleppur enn um sinn en þann 4 apríl s.l fagnaði hann 15 ára (105 ára) afmæli sínu. Þessu tímamótum fagnaði hann með því að vinna (sko ritarinn hans) að opnun á facebooksíðu sem mun birtast innan tíðar. Kæru lesendur verið viðbúin vinabeiðni frá þessum snillingi sem á örugglega eitt stæðast sjálfsmyndasafn landsins.   Við fengum góða gesti um helgina þar á meðal var Fríða María frænka mín sem þarna sér með nýjustu vinkonu sinni sem heitir líka Marie. Eins og sönnum dömum sæmir var tekinn góður tími til snyrtingar þarna er naglalakkið að þorna. Það er orðinn góður og skemmtilegur vorboði að vera beðin um að dæma á Miðfossum þegar keppni um Gunnarsbikarinn fer fram hjá nemendum Landbúnaðar háskólans á Hvanneyri. Og ekki er það síður skemmtilegt að dæma keppnina um Reynisbikarinn sem háð er meðal nemenda í Reiðmanninum. Báðar þessar keppnir fara fram síðasta vetrar dag og á sumardaginn fyrsta. Hörkukeppni og gaman að sjá hvað allir leggja sig fram um að gera sitt besta. Þetta ár var engin undantekning á því hversu margir góðir hestar og knapar reyndu með sér. Mummi er staddur í Bandaríkjunum þessa dagana og sendir öðru hverju myndir sem sýna æðislega blíðu. Við hér í Hlíðinni erum sannfærð um að þetta sé lítið á við það sem við höfum upplifað síðustu daga ef frá er dreginn dagurinn í dag. Allavega hafa ekki komið þrumur og eldingar hér í fjöllunum. Mummi skrapp í heimsókn til hans Gosa vinar okkar sem nú hefur flutt sig um set og þjónar nýjum eigendum í landinu stóra. Það er gaman að frétta að Gosa líður vel og hefur svo sannalega allt sem hugurinn girnist jafnvel ef ,,maður,, er hestur. Afkvæmin hans sem eru hér í tamningu lofa góðu og halda svo sannarlega minningunum lifandi. Húsfreyjan átti afmæli um daginn sem er svo sem ekki í frásögu færandi en mikið varð henni hlýtt í hjartanu þegar hún las 400 afmæliskveðjur á fésbókinni. Nú hefst niðurtalningin fyrir það næsta...............það verður eitthvað ef að Guð lofar, eins og þar stendur. Takk fyrir allar góðar kveðjur kæru vinir og kunningjar.   Hér í Hlíðinni er nóg að gera hvort sem það er í hesthúsinu nú eða fjárhúsunum, sauðburður handan við hornið og ýmislegt fleira skemmtilegt.

Þessi flotti hópur hefur nú lokið knapamerkjanámskeiði og öll stóðust þau lokaprófið með glæsibrag.

Eins og áður hefur komið fram hér á síðunni hefur Mummi verið að kenna knapamerki í Söðulsholti frá því snemma í haust. Hóparnir hafa mætt í kennslu á þriðjudögum og ekki vílað fyrir sér að mæta þrátt fyrir leiðindatíðarfar og oft á tíðum fljúgandi hálku. Alvöru mannskapur hér á ferðinni.

Fyrri hópurinn hefur nú lokið námi í bili en hinn hópurinn undirbýr sig nú af kappi fyrir loka prófið. 

Til hamingju þið sem hafið klárað og gangi ykkur vel sem eftir eruð.

Um þessa helgi er Mummi hinsvegar staddur í Svíþjóð að kenna og á meðan ég nuddaði stýrurnar úr augunum og bölvaði snjónum með morgunkaffið á kanntinum fékk ég senda mynd sem sýndi sól og blíðu.

Já já það er bara svona stundum.

Annars var komið sumar allaveg vor í síðustu viku, blíða sem gaf manni ómæld tækifæri til að ríða út jafnvel án föðurlands og lambhúshettu. Ég var komin í kunnuglegan vor gír þar sem ég taldi mér trú um að ég gæti gert allt og ætlaði jafnvel að gera það.

Þurrkaði fyrsta þvottinn úti þetta vorið, tók til í sauðburðarskápnum, fann nýja stílabók til að halda utanum ,,vitið,, í sauðburðinum, skoðaði fylfullu hryssurnar með betri augunum og skipulagði nánustu framtíð í þaula. Eitt augnablik datt mér í hug að þvo Hrútafjarðarseltun af gluggunum en sem betur fer rann það æði af mér fljótt. Mundi þær ófrávíkjanlegu staðreyndir að nokkur vorhret með norðaustan átt í fararbroddi eru ókomin. 

Tóm haughús og vel áborinn skítur hefur róandi áhrif á bændur og búalið þegar þessi tími er kominn. 

Og þrátt fyrir sóðafæri og sérstakan ,,ylm,, er nánasta umhverfi bara nokkuð fínnt þegar maður hugsar um árangurinn sem vonandi lætur ekki á sér standa þegar vorar fyrir alvöru.

Ég hef skroppið á nokkur skemmtileg hestamót og dæmt þar gæðinga m.a fór ég og dæmdi á ísmótinu ,,Þeir allra sterkustu,, um síðustu helgi. Framundan eru svo enn fleiri mót sem gaman verður að skoða.

Íþróttadómarar hittust í síðustu viku til að fara yfir og samræma vinnubrögð við notkun á nýja leiðaranum sem tekinn var í gagnið nú í apríl.