Það er gott líf og frekar áhyggjulaust að vera hestur í fjallinu þegar vel viðrar og sólin skín. Þá er biðin eftir kallinum með rúllurnar leikur einn og sjálfsagt að éta í rólegheitunum. En svo getur það verið sannarlega erfitt og leiðinlegt þegar veður eru válind og stormurinn lætur ófriðlega. Þau voru býsna ánægð með góða verðið þessi hross og notuðu daginn til að gera upp sakir og bregða á leik. Þessar skemmtilegu myndir tók hún Natalie Lehmler okkar sem var hjá okkur um tíma. Stelpan er góður ljósmyndari og upprennandi gafískur hönnuður. Takk fyrir myndirnar. Á fyrstu myndinni er tvö í djörfum dansi þau Vandséð og Einstakur. Takið sérstaklega eftir þessu góða afturfótaspori hjá henni Vandséð, þetta kallar maður alvöru sjálfsvörn.

Sumir fá sér desert eftir vel heppnaða máltíð en aðrir bara smá slagsmál.

 

Ég tengi alveg við þessa stellingu eftir matinn...........þessi hefur fengið sér aftur á diskinn.

 

Þessi mynd táknar svo ekki verður um villst að vorið er handan við hornið.

Fjöllin eru vetrarleg og kuldinn við völd en sjáið þið bara hann Sólstaf minn hann gefur lífinu lit og er sannkallaður vorboði.

Hann kom með vorið þegar hann fæddist og núna sendir hann skilaboð úr grámyglunni um að vorið sér rétt ókomið.

Laufey húsfreyja á Stakkhamri sagði líka frá því á fésbókinni í dag að tjaldurinn væri kominn í lækinn.

Við getum ekki efast lengur vorið er alveg að koma.

Þessi litli kútur klæddi sig upp og var í hlutverki fyrirsætu í dag. Held að hann kunni bara vel við nýja starfið.

Hann var svo heppinn að fá Stellupeysu í jólagjöf og átti alltaf eftir að senda Stellu langömmusystur sinni myndir.

Svo fær hún að sjálfsögðu alvöru hestamynd síðar.

Stellupeysu þurfa allir hestamenn að eiga og um að gera að skapa Stellu næg verkefni á meðan hún situr heima og bíður eftir að herleg heitin ganga yfir.

Auðvita smella menn svo upp viðeigandi höfuðfati sem hæfir bændum, hestamönnum eða heimsborgurum.

 

Það er upplagt að hafa alvöru vestfirska sauðagæru í bakgrunn þegar vel á til að takast.

 

Svolítið búralegur á þessari mynd.

 

,Á ég að vera svona amma myndatakari,, ????

 

 

Auðvita notar maður armana á svona stól.

 

Þau reyna á fyrirsætustörfin.

 

Æi........... ertu ekki að verða búin að taka nóg af myndum ??? 

 

Það var líkast því að tómur sturtuvagn brunaði um Heydalsveginn með tilheyrandi ,,trommuslætti,, Holurnar svo djúpar að járnaglamrið var þannig að sennilega yrði vagninn ekki í heilulagi þegar heim yrði komið. Það gat samt ekki passað núna því það er rok og rigning en þegar ég leit upp sá ég hvað var í gangi.

Verð nú að viðurkenna að frúnni brá aðeins þar sem hún sat niðursokkin í bókhaldsvinnu.

 

Krapaflóð spýttist niður með skruðningi og látum þetta gerðist mjög hratt.

Fyrsta hugsunin var girðingin en hún slapp með skrekkinn.

 

Það er búið að rigna með látum í dag og þetta er greinilega afraksturinn.

 

Slatti af grjóti fylgdi með og hefur sennilega búið til þennan mikla skruðning.

Vonandi að það fari ekki að skríða neitt flóð fram úr Bæjarganginum en hann er fullur af snjó. Já það eru leysingar allavega í nokkra klukkutíma.

 

Það hefur sennilega ekki farið framhjá ykkur að stundum hefur tíðin verið leiðinleg í vetur.

En svo hafa líka komið afbragðsdagar með blíðu og huggulegheitum.............uuu allavega nokkrir.

Einn svoleiðis dagpart var rykið dustað af myndavélinni og stokkið út og smellt af nokkrum myndum.

Þetta er hún Hjaltalín frá Hallkelsstaðahlíð sem er undan Álfarni frá Syðri Gegnishólum og Skútu frá Hallkelsstaðahlíð.

 

Hjaltalín er skemmtileg hryssa sem er í uppáhaldi bæði hjá eigandanum og öðrum sem kynnast henni.

Hér er hann Dúr frá Hallkelsstaðahlíð, faðir Konsert frá Hofi og móðir Snekkja frá Hallkelsstaðahlíð.

Snekkja móðir hans er systir hennar Hjaltalínar en þær eru báðar undan Skútu Adamsdóttur.

Skemmtilegur karater og hvers manns hugljúfi.

 

Á þessari mynd er hann að spara skeifurnar með alla fætur á lofti.

Já það er upplagt að nota færið.

Hann hefur nóg af faxi og sannarlega ljóshærður sjarmur.

Það fer vel á með þessum köppum alla daga bæði úti og inni.

 

Kátur Auðsson og Karúnar er rétt að komast í trimm, hann ætti að vera eins og 90% þjóðarinnar alltaf í megrun.

 

Það er samt kraftur í kallinum og ekki langt að bíða að hann verði kominn í enn meira stuð.

 

Var allavega kátur með sig í blíðunni.

 

Hann er vel að sér í veðurfræðum og taldi því vænlegast að drífa sig heim.

 

Það kom líka á daginn að lognið var ekki að stoppa lengur en það þurfti.

En það þarf nú ekki að vera að myndatöku veður standi lengi yfir þessa dagana.

Þarna byrjaði að skafa enn einu sinni...............framhald síðar.

 

 

Það er dagurinn hennar mömmu í dag en hún hefði orðið 77 ára hefði hún fengið að vera lengur með okkur.

Minningar ylja en það sannast alltaf betur og betur þegar árin líða að þeir sem hafa mest áhrif á mann í lífinu fylgja manni um ókomna tíð.

Eins og alla daga hugsa ég til hennar en í morgun var sérstaklega létt yfir þegar ég áttaði mig á því hvaða dagur er í dag.

Já hún hefið nú aldeilis verið kát með það að eiga afmæli á sprengidaginn. Saltkjör og baunir voru eitt það besta sem hún gat hugsað sér.

Eldaði gjarnan í stórum potti og vildi hafa sem flesta í mat þegar sprengidags lostætið var á boðstólnum.

Við mæðgur höldum örugglega daginn hátíðlegan hvor með sínum hætti.

Mamma var mikil fjölskyldumanneskja og vissi fátt betra en vera meðal sinna. Börn, barnabörn og fjölskylda voru algjörlega númer eitt í hennar huga. 

Við nutum svo sannarlega góðs af því og vorum dekruð og dáð sem er eitt það besta sem hægt er að fá.

Já því dekur í hennar huga var aldeilis ekki að æða áfram lífsins veg og taka bara það besta.

Virðing, hlýja og gleði voru bestu vinkonu hennar. Að kunna að haga sér var afar mikilvægt.

Ég get endalaust rifjað upp setninguna ,,það á ekki að skamma börn það á að tala við þau,, sanngjarnt og árangusríkt.

Heilræði sem er gulli betra.

Stóran hluta ævi sinnar vann mamma við að passa börn ekki bara okkur börnin sín heldur fjöldan allan af börnum á leikskólum og gæsluvöllum.

Eins og flestir vita þá eru ekki há laun í boði fyrir ófaglærða starfkrafta í þessum geira. 

Þrátt fyrir að þetta fólk sé að vinna með það sem flestum er allra kærast ,blessuðu litlu börnin. 

Undanfarnar vikur hef ég fylgst með kjarabaráttu Eflingar og hugsað í því sambandi til mömmu.

Hún eins og þetta fólk stóð vaktina og lagði hart að sér til þess að öllum börnunum gæti liðið sem best.

Þessir starfsmenn fara ekki í skjól þeirra er framlínan allan daginn.

Með hækkandi launum kemur meira svigrúm. Svigrúm sem nýtist þeim sem blessunarlega hafa haft tök á að mennta sig. 

Svigrúm til að ná andanum þegar álagið er mikið, draga sig í hlé, fara afsíðis til að skipuleggja og gera skýrslur.

Þetta er ekki í boði fyrir þá sem í framlínunni starfa. Börnin hafa hátt, eru uppátækjasöm og sum ódæl jafnvel takast á og láta hafa mikið fyrir sér.

Framlínan stendur sína pligt og gerir það allan vinnutímann. 

Ég er ekki að halla á neinn en bendi samt á að þeir sem starfa líkt og mamma gerði eru raunverulega framlínufólk.

 

Afmælisgjafir geta verið allskonar.

Mín afmælisgjöf til minnar elskulegu móður að þessu sinni er þakklæti, virðing og gleði fyrir allt sem var.

Það er því með stolti sem ég í minningu mömmu minnar sendi Eflingarfólki baráttukveðjur. 

Það er alveg kominn tími til að ykkar verk verði metin.

 

 

Þann 3 febrúar síðast liðinn varð hún Lóa móðursystir mín 90 ára. Hún var heima hjá sér í tilefni dagsins og tók á móti þeim sem litu við hjá henni. Lóa er ótrúleg kona prjónar, les og gerir ótrúlegustu hluti þó svo að tugirnir séu komnir níu. Það sem Lóa kann best að meta um þessar mundir er að fá gesti og símtöl frá ættingjum og vinum. Hér með koma nokkrar myndir sem teknar voru þá þrjá daga sem hún tók á móti gestum. Já segið svo að þetta hafi ekki verið alvöru veisla næstum eins og brúðkaupin í gamla daga.   Þessar systur voru mættar til að fagna með Lóu, Stella, Halldís og Maddý.   Sveinbjörn fékk einkaakstur frá Brákarhlíð og vestur en uppáhalds vinkona hans og fjölskylda tóku hann með. Þarna er hann með afmælisbarninu og Jóel á Bíldhóli.

Það er svolítill aldursmunur á þessum frænkum enda eru Lóa langafasystir Söndru Fanneyjar.     Altli Lárus splæsir knúsi á afmælisdömuna sem kann vel að meta það.   Og svo er að pósa smá með henni líka.   Guðbrandur á Staðarhrauni og Sæunn á Steinum mættu líka í afmælið.   Sauðfjárbændur úr Álfkonuhvarfinu létu sig ekki vanta í veisluna.

 

,,Litli,, Hallur með nokkrum af sínum afkomendum.

 

Jóel og Sigríður húsfreyja í Hraunholtum klár í myndatökuna.

 

Þarna eru þau örugglega farin að ræða smalamennskur nú eða hestaferðir.

 

Skáneyjarmæðgur hressar að vanda.

 

Hér er það gestabókin.................................. eins gott að hafa allt á hreinu.

 

Málin rædd.............. Hrannar , Björg og Randi að ræða eitthvað gáfulegt.

 

Stofufjör.

 

Þessir tveir hafa alltaf um eitthvað að spjalla.

Sigurður í Hraunholtum og Sveinbjörn ræða stöðuna.

 

Og hún er greinilega bara góð.................. kátir kallarnir.

 

Þessar tvær frænkur eru góðar saman.

 

 

Líka þessar tvær.

 

Svo maður tali nú ekki um þessar tvær.

 

Nágrannar í fjöldamörg ár Sigríður Jóna og Anna Júlía en það er fullt nafn hjá henni Lóu.

 

Þessar eru góðar saman og hafa margt brallað, já og spjalla saman vikulega í síma. Það er nauðsynlegt að fylgjast með og taka stöðuna reglulega.     Þessar tvær voru kátar og hressar að vanda Halldís og Sigríður Jóna.

 

Sveinbjörn og Jóel hugsi að hlusta á taumleusa speki.................

 

Þessi tvö eru alltaf í stuði.

 

Stella og Sara Margrét að ræða máin.

 

Þessir tveir náðu vel saman og höfðu um margt að spjalla.

 

Hér eru þeir sennilega að ræða smalamennskur................... og skipuleggja þær.

 

Frændurnir Ragnar og Mummi að æsa barnahópinn. 

Það tókst alveg.

 

Við frænkur að undirbúa okkur fyrir ferð í hesthúsið.

Þar er fínnt að vera finnst okkur Svandísi Sif.

 

Frændur í stuði Atli Lárus og Ragnar ömmubróðir.

 

Það fer alltaf vel á með þessum stelpum þegar þær hittast.

 

Albert á Heggstöðum og Atli Lárus eru afbragðs grannar.

 

Það var mikið spjallað og hlegið enda ekki 90 ára afmæli á hverjum degi.

Hjónin í Haukatungu mættu til að fagna með afmælisbarninu.

 

Málin rædd.

 

Þessi tvö deila afmælisdegi en hann er ekki fyrr en í febrúar.

Maddý og Magnús en hún er afasystir hans.

 

 

Það var góð mæting  á þriðja námskeiðið eða smalahundahittinginn hér í Hlíðinni. Svanur í Dalsmynni og Gísli í Mýrdal mættu sem fyrrr og skóluðu hunda og menn eftir bestu getu. Það er alveg ljóst að hundarnir sýna miklar framfarir, já og jafnvel eigendurnir líka. Kennslan er góð hundarnir efnilegir og eigendurnir reyna sitt besta svo þetta er allt á beinu brautinni. Við fengum hann Guðbrand á Skörðum til að sónarskoða gemlingana hjá okkur til þess að geta verið eingöngu með gelda gemlinga í smalahlutverkinu. Við rétt náðum í hóp til þessa að dekka námskeiðið en það var lúxusvandamál þar sem að frjósemi gemlinganna er góð þetta árið. Já það er alveg nóg fyrir okkur að fá 1.3 lömb á hvern gemling.

Þarna er Svanur að segja einum ungum og efnilegum hundatemjara frá Kálfalæk til.

 

Þóra í Ystu Görðum mætti með sinn hund þarna eru hún og Gísli að taka æfingu.

 

Hún Vaka litla heimalingur hefur fegnið það hlutverk eins og nokkrar vinkonur hennar að vera ,,smalakind,,

Vaka tekur hlutverkið mjög alvegarlega og leggur sig mikið fram.

Hún treystir Gísla algjörlega fyrir lífi sínu og elltir hann eins og útlærð kind.

Ég held jafnvel að hún sé byrjuð að læra línudans.................. sjáið þið sporin.

 

Og þarna er þau enn að æfa spor og takt alveg eins og í línudansinum.

Svanur segir Vöku og vinum hennar allan sannleikann um smalahunda.

 

Það er oft kátt á bekknum..................

 

Tilþrifin á gólfinu er oft á tíðum stórbrotin...............

,,Náð sé með yður og friður ,,

..............kæri fjárhópur.

Séra Sigfús er alveg með þetta á hreinu.

 

Kaffispjall við strákana á Kálfalæk.

 

Gísli og Halldóra í Rauðanesi einbeitt.     Þarna erum við næstum komin í leit í Borgarhrepp. Samvinna í fullum gangi Heiða Dís og Halldóra senda hópinn á milli sín undir stjórn Gísla.

 

Svanur miðlar til hópsins og allir hlusta með andakt.

 

Magnús á Snorrastöðum æfir sig og hundinn.

 

Þessir tveir komu frá Lækjarbug.

 

Hópurinn drekkur í sig fróðleikinn.

 

Þessir voru hressir að vanda Viðar sauðfjárbóndi í Búðardal og nágreni og síðan Styrmir bóndi í Gufuldal.     Svanur og Ísólfur taka létta æfingu. Þess má að lokum geta að þeir sem hafa áhuga á að mæta á smalahundahittinginn sem haldinn er hér öll þriðjudagskvöld geta verið í sambandi við okkur. Einnig fer skráning fram á fésbókarsíðu sem heitir Smalahundakvöld  í Hallkelsstaðahlíð með Svani og Gísla. Opnað verður fyrir skráningu seinni partinn á morgun. Hlökkum til að sjá ykkur.

Árlegt þorrablót UMF Eldborgar í gamla Kolbeinsstaðahreppi var haldið í Lindartungu. Eins og alltaf var þetta afar vel heppnuð skemmtun og allir viðstaddir sammála um að skemmta sér og öðrum vel. Já og auðvitað fallega líka. Maturinn var góður og fyrir þá sem elska súrmat var þetta snildar veisla. Bændur, frændur, búalið og vinir úr Hlíðinni áttu aldeilis góðar stundir. Meðfylgjandi mynd af okkur systkinabörnum segir allt sem segja þarf.

Við reyndum ýmsar frægar uppstillingar.......................

 

.......................en sumir bara réðu ekki við þær.

 

Skvísurnar Björg, Þóranna og Hildur bíða spenntar eftir hákarlinum.

 

Borðfélagarnir voru ekki af verri endanum Loftur, Jón, Magnús Már, Magnús, Þóra, Hallur, Hjörtur og Kolbeinn.

 

Þessi voru alveg til í pós.........................

 

Þóra og Hallur Magnúsarbörn.

 

Kall og kelling í Hlíðinni kát með fullt af góðu fólki.

 

Árleg þorrablótsmynd af þessum.

Síðasta þorrablótsmyndin af Hrannari fyrir fimmtugt. Hahahahha.

 

Þeir geta ekki beðið lengur eftir matnum....................... glor soltnir strákarnir.

Kolbeinn og Hjörtur í stuði.

 

Skemmtiatriðin voru snild eins og oft áður, þessi góði hópur stóð sig vel í að skemmta okkur.

Frumsýnd var myndin Gefið á garðann sem er klárlega stórmyndin í ár.

Fær örugglega tilnefningu til Óskarsverðlauna.

Framleiðendur eru Arnar og Elísabet í Haukatungu auk þeirra áttu stórleik nokkrir valinkunnir sveitaleikarar.

F.v Guðrún Sara, Guðdís, Jakob Arnar, Mummi, Elísabet, Þráinn, Jóhannes og leikstjórinn Arnar Ásbjörnsson.

Einn af aðal leikurunum var ekki mættur á blótið en hann átti eins og nokkur undanfarin ár algjöran stórleik.

Arnþór Lárusson í Haukatungu, nú með enn fleiri hlutverk sem slógu í gegn.

Takk fyrir að gera þetta svona vel og fagmannlega.

 

Spekingar spjalla gæti þessi mynd hugsanlega heitið nú eða  ,,þungu fargi létt af,, ....................

 

Lárus Hannesson var veislustjóri og hér er hann að taka við embættinu.

Brá og Hrannar bíða spennt eftir því að maturinn verði tilbúinn.

 

Þórður og Albert taka stöðuna svona á milli dansa.

 

K.B drengirnir voru kátir að vanda og hafa örugglega rakað inn viðskiptum á blótinu.

 

Það væri nú bara ekki þorrablót ef að þessi mættu ekki. Hress og kát að vanda.

Strákarnir hressir og alveg til í myndatöku.

 

Þröngt mega sáttir sitja enda er það partur af stemmingunni og allir kátir.

Það eru ekki allir vanir þorramat en þá er bara að prófa.............og njóta.

Þessi litli kútur á nokkur ár í að komast á þorrablót en hann naut sín bara heima með ömmu og afa.

Alltaf stuð í sveitinni.

 

Við hér í Hlíðinni áttum hreint frábæra daga þegar Jakob Svavar kom til okkar og hélt námskeið. Eins og við var að búast var námskeiðið bæði afar gagnlegt og ekki síður  skemmtilegt. Við höfum flest farið áður í reiðtíma hjá Jakobi og höfum alltaf verið mjög ánægð með kennsluna hjá honum. Það er snild að fá góða tilsögn með hóp af hrossum á mismunandi tamningastigum. Mikið var spáð og spekulegrað bæði í hestum og knöpum. Nú er bara að halda áfram og nýta það sem við lærðum. Fyrsta myndin er af Brá og Trillu Gaums og Skútudóttir sem nutu leiðsagnar Jakobs.

Mummi og Kafteinn æfa af innlifun.

Kafteinn Ölnirs og Skútuson.

 

Spáð í spilin.................

Og sporin æfð..........................Skúli og brúnn frúarinnar. Jakob, Skúli og Leikur Spuna og Karúnarsonur.

Leggja sig fram.........................

 

 

Það var líka mjög gaman á ,,bekknum,, þessir kappar alveg í stuði.

 

 

Sá litli að hugsa um það hvaða afkvæmi Skýrs frá Skálakoti hann eigi að taka með í næsta reiðtíma.

Uuuuu sníkja ömmu Skýrs hún á jú tvö.........................nú eða hertaka pabbajörp ???

 

Issss við Ísólfur finnum eitthvað útúr því og mætum galvaskir og vel ríðandi á næsta námskeið.

 

Ísólfur og Jakob taka stöðuna.

 

,,Á ég að hafa hana bara fyrir aftan mig,, ? 

...............eða hvað ????

 

Við Auðséð Sporðs og Karúnardóttir ræðum við meistarann.............

 

....................og reynum að meðtaka fræðin.

 

Auðséð orðin leið á að bíða frekari fyrirmæla. ,,Komdu þér á bak kelling og hættu þessu bulli ég verð ekki Gloría frá Skúfslæk á einum degi ,,

Hér eru Mummi og Dúr að æfa bylgjur í faxi, hlýtur að vera auka prik fyrir það.

Dúr Konserts og Snekkjuson.

 

 

Þessir voru einbeittir á bekknum og greinilega eitthvað merkilegt að gerast. Frábært námskeið. Takk fyrir okkur Jakob erum strax farin að hlakka til næsta námskeiðs hjá þér hvenær sem það nú verður.

 

Það var líf og fjör þegar Smalahundafélag Snæfellsness og Hnappadals í samstarfi við bændur hér í Hlíðinni stóðu fyrir smalahundanámskeiði. Námskeiðið fór fram s.l laugardag og heppnaðist afar vel. Kennarar voru Svanur Guðmundsson í Dalsmynni og Gísli Þórðarson í Mýrdal. Nemendur komu víða að enda áhugi á smalahundaþjálfun og tamningum mikill. Á meðfylgjandi myndum fáið þið smá innsýn í fjörið. Fram kom hugmynd um námskeið sem ætlað er að verði að veruleika síðar í vetur.  Stofnaður hefur verið hópur á fésbókinni með  þeim þátttakendum sem voru á námskeiðinu. Hópurinn heitir Smalahundakvöld í Hallkelsstaðahlíð með Svani og Gísla. Áhugasamir hundaeigandur eru velkomnir í hópinn. Þeir sem að eru ekki á fésbókinni geta að sjálfsögðu haft samband við okkur í síma. Við stefnum á að byrja vonandi í febrúar þegar búið er að sónarskoða gemlingana hérna. Það verða 8 pláss hvert þriðjudagskvöld milli kl 19:00-21:00 og reynum við að deila þeim bróðulega á milli okkar. Þið megið endilega deila þessum hópi og bjóða þeim sem þið teljið að hafi áhuga á að taka þátt í þessu með okkur í hópinn. Plássið kostar 5000kr og verður skráningargjald að vera greitt til að tryggja sér plássið. Við munum opna fyrir skráningu um leið og við vitum hvenær við getum byrjað gamanið.

Á þessari mynd vantar einn....................

 

Hann stökk úr mynd til að taka mynd.....................

Svanur og Mummi einbeittir og Julla leggur sig alla fram.

Gísli og Fjóla taka stöðuna.

 

Halldóra og Gísli fylgjast með góðum tilþrifum.

 

Störukeppni................. og klukkan tifar á hlíðarlínunni.

 

Skúli og Gísli taka létta æfningu fyrir næsta haust................

 

Þarna stígur Gísli smaladans en ég veit að á þorrablótinu verður það línudans.

 

Magnús og Svanur taka stöðuna.

 

Þessir tveir sáum um kennsluna og voru bara assskoti góðir strákarnir.

 

Hér kemur annar aðstoðakennarinn hún Pippa.

Hún reyndar færði sig uppí stólinn þegar húsbóndinn fór að hækka róminn við hina hundana.

Það er líka miklu meiri virðing fyrir aðstoðarkennara að sitja í stól en að liggja á gólfinu.

 

Og hér er hinn aðstoðakennarinn meistari Smali.

 

Tveir á bekknum....................

 

Þessi flottu mæðgin voru kát og hress.

 

Þessi var fljótur að finna skemmtilega skvísu sem var alveg til í að leika við hann.

 

Amma í Óló var líka alveg til í fjörið með litla kalli.

 

,,Vá hvað þú ert flottur stóri frændi,, ég lít rosalega upp til þín.

Þessir voru kátir að vanda og hér er komið að kveðjustund. Ég veit ekki alveg hvað þeim fór á milli en um tvennt er að velja. ,,Þú ert klárlega besti nemandi sem ég hef kennt eða þú ert dásamlegur herra kennari,, Já þetta var skemmtilegur dagur þar sem gagn og gaman réðu för. Okkur er strax farið að hlakka til framhaldsins.

Þetta er dagurinn sem hún á að sjást hér í Hlíðinni blessunin. En það gekk nú ekki eftir enda þungbúið og hvasst með tómum leiðindum. Ég er auðvita að tala um sólina sem fer alltaf í árlegt jólafrí í desmeber og ekki væntanleg fyrr en 14 janúar. Já það er áratugahefð hér í Hlíðinni að fagna hækkandi sól og bjóða hana sérstaklega velkomna með því að baka pönnukökur. Hrafnhildur amma mín hélt held ég meira uppá þennan dag en afmælið sitt. Kannski ekki skrítið að hækkandi sól og lengri birtutími hafi verið eitt það eftirsóknarverðasta sem til var.     Þessum stafla var sporðrennt leikandi létt með ískaldri mjólk. Gerist varla betra.

En það var ekki bara sólin sem þó kom ekki sem gladdi húsfreyjuna hér í Hlíðinni.

Ó nei............ húsfreyjan fékk símtal frá Herði bónda í Vífilsdal sem sagðist hafa fengið óvænta gesti .

Þessir gestir hans Harðar vöktu mikla lukku hér í Hlíðinni en þarna var á ferðinni sparikind húsfreyjunnar.

Hún Mýrdalsbotna kom labbandi eftir veginum heim að Vífilsdal og baðst gistingar fyrir sig og dóttur sína.

Bændur í Vifilsdal eru gestrisnir eins og ég hef oft reynt og ekki brugðust þeir Botnu og dótturinni.

Já það þarf ekki mikið til að gleðja sauðfjárbónda hjartað í freyjunni.

Hún Mýrdalsbotna er fullorðin heiðurskind sem hefur verið í miklum metum, skilað góðum afurðum og verið til fyrirmyndar.

Hún bar fallegum tvílembingum í vor hrút og gimbur. Þessi lömb voru skráð með feitu letri á lista yfir hugsanlegan ásetning.

Það var því hundfúllt að færa til bókar að þær mæðgur vantaði af fjalli eftir að hrúturinn kom innan úr Dölum 20 nóvember.

Eftir að hrúturinn kom hafa verið farnar margar ferðir til að kíkja eftir því hvort að þær mæðgur væru á leiðinni heim.

Kikjirinn á heimilinu hefur gengið á milli glugga og landið verið skannað seint og snemma. En án árangurs.

Mjólkurlagni Mýrdalsbotnu er þannig að á vorin notum við hana til að mjólka fyrir önnur lömb.

Þrátt fyrir það flóðmjólkar hún fyrir sín tvö og smellir sér bara til fjalla þegar ,,vorverkin,, eru frá.

Finnst ykkur skrítið að hún sé í uppáhaldi ? Nei ég vissi það.

Eitthvað hefur Mýrdalsbotna rugglast í ríminu því að venjulega hefur hún komið í leitum hér heima við.

Ef að einhverjum dettur í hug að halda að hér sé á ferðinni vandræða kind sem sé á  leiðinni í grænu hagana hinumegin fyrir óþekkt............

Þá er það feitur misskilningur.

Stundum eru kindur bara í vandræðum með fólk. Það er alveg til í myndinni.

En afhverju Mýrdalsbotna ?

Jú nafnið fékk hún þegar hún var gemlingur eins og allar kindur hér í Hlíðinni.

Hún heimtist með mömmu sinni og bróður í Mýrdal og því var það næstum sjálfgefið.

 

Annars er það helst af veðri að frétta að norðaustan áttin sem hér leikur lausum hala sló öll met í nótt.

Það var í einu orði sagt brjálað en þessi átt hefur lengi verið talin alveg hættulaus hér á bæ en það var nú alveg á mörkunum í nótt sem leið.

Látum gott heita af leiðindum í veðri. 

 

Góður dagur með hækkandi sól og batnandi heimtum.

 

 

 

Jólahátíðin fór vel með okkur í Hlíðinni og mikið var nú gaman að hafa litla Atla Lárus með okkur. Eins og sést á myndinni var hann aðal stuðkallinn og hélt uppi fjörinu. Annars var rétt um 90 ára aldursmunur á þeirri elstu og þeim yngsta í jólagleðinni. Svenni frændi minn kom heim en hann dvelur nú á Brákarhlíð í Borgarnesi og Lóa kom líka til okkar í það ,,neðra,, eins og við gjarnan segjum.

Jóla dressið er að sjálfsögðu mikilvægt og hér eru þeir feðgar klári í slaginn.

 

Atli Lárus kannar hvort skartgripurinn sé viðeigandi hjá mömmunni.

Svo er það eftirlitið.................er ekki allt í góðu ??

Jú það var sko allt í góðu....... nóg af pökkum og ég á öruggleg flesta....hahaha.

 

Pakkarnir voru spennandi og allir bara kátir og þakklátir.

 

Lóa ánægð með fullt að garni til að prjóna úr.

 Getur þá örugglega haldið áfram að prjóna eins og vindurinn.

 

Kappinn kátur með húfuna frá Maddý langömmusystur

 

Atli Lárus er alveg til í að atast í Svenna frænda sínum og gera grín.

 

Og svo voru þeir bara settlegir líka.

 

En það er nú um að gera grín og sprella í frændfólkinu.

 

Jólastrákur.

 

Svo er að skoða aðeins myndir í tölvunni.

 

Þessir horfðu á Stundina okkar og líkaði vel.

 

Brattir feðgar á fyrstu jólum. Vonandi hafið þið notið jólanna það gerðum við allavega.

 

 

 

Kæru vinir !

Við hér í Hlíðinni óskum þess að þið eigið gleðilega hátíð.

Þökkum fyrir góðar kveðjur og fallegar gjafir.

Sendum ykkur bestu kveðjur með óskum um farsæld og frið.

 

 

 

Við fjölskyldan áttum sannkallaðan gleðidag þegar litla systir mín gekk í það heilaga. Falleg athöfn í Grafarvogskirkju þar sem að Hrafnhildur og Francisco giftu sig eftir þó nokkur reynslu ár.  Dætur þeirra voru brúðarmeyjar og Ragnar og Elsa svaramenn.

Elsa Petra var svaramaður og brosir hér breitt með brúðgumann sér við hlið.

 

Ragnar bróðir leiddi svo systur sína upp að altarinu.

 

Brúðarmeyjarnar voru aðeins feimnar í byrjun athafnar og vönduðu sig við að ganga eftir línunni.

 

Sverrisbörn og makar bíða eftir að athöfnin hefjist.

 

Þessi voru líka mætt úr sveitinni............ til að fagna með frænku og Francisco.

 

Já bændur í bænum sko....................

 

Þessi bíða spennt eftir athöfninni.

 

Systurnar stóðu sig vel í sínu hlutverki og urðu upplitsdjarfari þegar á leið.

 

Og alveg til í að pósa smá fyrir frænku.

 

Þessi dásamlegi prestur fór létt með að pússa parið saman.

 

Svaramennirnir fylgjast með ............ já og kannski læra hvernig þetta fer fram.

 

Frú Hrafnhildur og fjölskylda.

 

Brúðhjónin, dætur, svaramenn já og systkynin.

 

Mikið sem mamma og Sverrir hefðu verið kát með þennan hóp.

 

Hressir kappar.................

 

Flottar frænkur.

 

Hún kynnti þau...............

 

Brúðguminn og þessar pósa fyrir ljósmyndarann.

 

Svo var skálað við mágkonuna í eðalvíni.

 

Litli bróðir stríðir frú Hrafnhildi systur sinni.

 

Gaman hjá þessum................

 

Og enn betri myndasvipur.

 

Þessir áttu alveg spes myndasvip og notuðu hann bara ansi vel,.

 

Brúðgumi, dætur og frænkur bregða á leik...............

 

 

Þessi hárprúða dama þáði bara veitingar hjá mömmunni.

Dásamleg fjölskyldu samvera til heiðurs brúðhjónumum.

Innilega til hamingju elsku litla systir og Francisco.

Árshátíð vestlenskra hestamanna var haldin í Stykkishólmi föstudaginn 29 nóvember s.l Það var Hestamannafélagið Snæfellingur sem stóð fyrir hátíðinni að þessu sinni sem tókst með afbrigðum vel. Veisluföng voru einstakalega góð og áttu hestamenn ánægjulega kvöldstund saman. Hrossaræktarsamband Vesturlands verðlaunaði þá ræktendur sem áttu efstu hross í hverjum flokki á þessu ári. Einnig var verðlaunað það hrossaræktarbú á vestulandi sem bestum árangri hafði náð á árinu. Sigurvegarar ársins voru hjónin á Skipaskaga þau Sigurveig Stefánsdóttir og Jón Árnason. Auk þess að vera tilnefnd sem ræktunarbú ársins á landsvísu áttu þau einnig hross í efstu sætum. Já það hafa komið margir kostagripir úr ræktun þeirra hjóna og spennandi að sjá hvað kemur fram á næstunni. Á myndinni hér fyrir ofan eru Sigurveig og Jón ásamt tamningamanni búsins Leifi Gunnarssyni. Innilegar hamingjuóskir ræktendur, eigendur og sýningafólk með árangurinn.

Já það var fagnað og það með stæl enda má svo sannarlega búast við miklu af þeim Skipaskagabændum á komandi landsmótsári.

 

Valentínus Guðnason og frú áttu glæsihryssu sem var efst í sínum flokki.

 

 

Það átti líka Sigfús Jónsson í Skrúð en hann var ekki mættur til að taka við sinni viðurkenningu.

Nýkjörinn formaður Hestamannafélagsins Borgfirðings var að sjálfsögðu mættur og tók við viðurkenningunni fyrir Sigfús.

 

 

Helgi Sigurjóns tekur við viðurkenningu fyrir sinn grip úr hendi Halls Pálssonar fulltrúa Hrossvest.

 

Þeir voru hressir dalamenn sem mættu á hátíðina og höfðu svo sannarlega gaman.

 

Strákar í stuði.

Eyþór Gíslason fyrrverandi formaður Glaðs og Ólafur Flosason formaður Borgfirðings.

 

Sennilega hefur ljósmyndarinn verið mjög skrítinn................... 

Þóra og Mummi bíða eftir matnum.

Já maturinn var hreinlega frábær og alveg þess virði að skella sér á jólahlaðborð á Fosshótel í Stykkishólmi.

Þessi glaðlegi kokkur brosti breitt með fínu jólahúfuna sína.

 

Þessi voru aðal og stóðu sig vel eins og þeirra er von og vísa.

Herborg Sigríður og Lárus Ástmar báru hitann og þungann af fjörinu.

Hér eru þau kát að vanda.

 

Auðvita mæta líka Borgnesingar.............. Dúddý og Toddi hress og kát,.

 

Þessar daladömur skemmtu sér vel.

 

Það gerðu líka Björg og Mummi.

 

Allir kátir á Snæfellingsborðinu.

 

Þorsteinn Hjaltason spjallar við dömurnar sem hlusta með andakt...............

 

Þetta borð var fjölmenningarborðið..........Snæfellingar, Borgfirðingar og Skagfirðingar.

Já og jafnvel einhverjir fleiri.

 

Þessar glæsidömur höfðu um margt að spjalla............

 

En voru líka til í að pósa fyrir mig................. alltaf sætar þessar.

 

Þessi fór á kostum......................svo sagði ég honum að þessi mynd færi á síðuna.

 

Hann bara trúði því ekki.............. eins og sjá má.

 

Já skemmtilegt kvöld með góðu fólki getur bara ekki klikkað.

Takk fyrir samveruna þið sem að mættuð.

Nú er bara að bíða eftir næstu hátíð vestlenskra hestamanna.