Hópurinn var skemmtilegur og alveg til í að bregða á leik fyrir myndatöku.

Það var einstaklega fróðlegt og gaman að fylgjast með kennslunni og sérstaklega að sjá Susanne skoða og meðhöndla hrossin.

Eins og fyrr sagði var námskeiðið þannig byggt upp að fyrst fóru nemendur með hestana sína til Susanne.  Eftir að hún hafði skoðað hrossin, rætt við nemendur og metið stöðuna komu nemendur í reiðtíma til Mumma. Þá höfðu þau Mummi og Susanne borið saman bækur sínar og metið hvað hentaði hverjum og einum best. Hér á myndinni fyrir ofan er engu líkara en verði sé að æfa dansspor enda er reiðmennska jú háfgerður dans.     Hér er spáð í spilin.     Þessi tvö eru einbeitt á svip og tilbúin í slaginn.     Undirbúningur fyrir næsta nemanda........     Þessi tvö að gera klárt fyrir tímann sinn.     Og þá er bara að leggja í ann.............     Nei, nei þetta er ekki skammarkrókurinn ............enda ætti þessi brosmilda dama ekki heima þar. Það var fjör í öllum hornum líka í hnakkageymslunni.     Og knaparnir æfa sig undir öruggri leiðsögn Dr Susanne.     Það var gaman hjá þessum.     Og hreint ekki síður hjá þessum, það mætti halda að þau væru í framboði.     Innlifun og vangaveltur gæti þessi mynd heitið.     Spáð í fína Skjóna.     Frúin komin á bak.     Það var vel fylgst með á hliðarlínunni.     Þessir ljóshærðu strákar voru alveg til í smá myndatöku.     Staðan tekin.     Stund milli stríða.........................     Þessi mynd heitir faxprúður koss.     Ljóst og dökkt.     Svo sæt saman þessi.     Góður hópur.     Fyrirlesturinn á laugardagskvöldinu var fróðlegur og eins og sjá má varð að lækka ljósin til að sjá á skjáinn. Við ákváðum að hafa hann í reiðhöllinni en ekki inní sal svona til að hafa meira pláss og gæta eins og kostur var að sóttvörnum.     Fróðlegt og vel upp sett hjá Susanne eins og við mátti búast.     Hér sýnir hún okkur hvernig hún skoðar og fer yfir hrossin.     Vangadans af bestu gerð.     Og enn meiri fróðleikur.     Áhugasamir nemendur.   Ljósin slökkt og framhaldið.     Fólki gafst kostur á að sjá og prófa hnakka frá Hilbar hjá Susanne.     Þarna stilla þau sér upp eftir velheppnaðan fyrirlestur.     Ný ábreiða .......................nei ekki svona í alvöru en skjávarpinn smellti þessum fínheitum á meistara Kaftein.

Mummi /Guðmundur Margeir Skúlason.

Helgarnámskeið með Mumma og Susanne Braun

29.-31. Október í Hallkelsstaðahlíð

Kennarar:

Guðmundur M. Skúlason (Mummi) Reiðkennari frá Hólaskóla.

Dr Susanne Braun, fagdýralæknir fyrir hestasjúkdóma og IVCA kírópraktor

Markmið:

-Uppbygging þjálfunar í upphafi vetrar.

-Einstaklings miðað mat á markmiðum fyrir hest og knapa.

-Auka þekkingu þjálfara á að meta líkamsbeitingu hests og knapa við þjálfun.

- Boðið verður upp á fyrirlestur og sýnikennslu.

-Sýnt verður hvernig hægt er að greina skekkju eða læsingu í hestunum.

-Hvernig og hvar hnakkurinn á að liggja á hestbaki og hvaða upplýsinga við getum fengið út frá vöðvafyllingu á hestinum.

Uppbygging námskeiðs.

Föstudagskvöld:

30 min reiðtími með Mumma og Susanne þar sem nemandi og kennarar meta verkefni sem unnið verður í yfir helgina.

Laugardagur.

08:00-17:00

Hver nemandi fær 1x 45 mín reiðtíma með Susanne þar sem farið verður yfir þjálfunarplanið. Heilbrigðisskoðun, æfingar og jafnvel meðhöndlun ef þurfa þykir.

Hver nemandi fær 1x 45 mín reiðtíma með Mumma.

Um kvöldið kl 20:00 verður opin fyrirlestur með Dr Susanne Braun, fagdýralækni hestasjúkdóma og IVCA kírópraktor

Á milli hests og knapa - hvaða skilaboð leynast í útliti og líkamsbeitingu hestsins?

Susanne hefur vakið athygli manna með óhefðbundnum lækningaraðferðum en meðfram hefðbundnum dýralækningum stundar hún hnykkingar á hestum.

Susanne segir að hnykkingar reyni frekar á tækni en krafta. Til að losa læsta liði þurfi snöggt átak. Það er því ekki eins mikið mál og það virðist vera fyrir fínlega konu að hnykkja hest. Tilgangurinn með hnykkingum er sá að jafna hreyfigetuna í hryggjaliðum.

Í fyrirlestrinum kynnir hún hnykkingameðferð og svarar spurningum, til dæmis:

-Hvað gera hnykkingar fyrir hestinn?

-Hvað gera taugarnar fyrir líkamsstöðuna?

-Hvað orsakar læsingar?

-Hvaða einkenni sýnir hestinn sem er með læsta liði?

Verð fyrir fyrirlesturinn er kr 1.500.- en er innifalinn fyrir þátttakendur á námskeiðinu.

Sunnudagur

09:00-17:00

1x 45 mín reiðtími með Mumma.

Susanne verður með kynningu og fræðslu um hnakka fyrir nemendur.

Oft er erfitt fyrir knapann að átta sig á hvar hnakkurinn á að vera staðsettur.

-Passar hnakkurinn fyrir hestinn ?

-Skiptir yfirlína og bygging hestsins miklu máli ?

-Skaðast hesturinn ef að hnakkurinn liggur ekki á réttum stað ?

Verð fyrir námskeiðið með öllu er kr. 40.000.-

Skráning og allar nánari upplýsingar hjá Mumma

Sími: 7702025

e-mail: mummi@hallkelsstadahlid.is

Hér hefur Stella nappað okkur í landhelgi sem að fórum fremstar í undirbúningnum.

Hún er ekki vön því að vera ekki kölluð til þegar eitthvað stendur til í fjölskyldunni.

Hugmyndin kviknaði í réttunum og varð síðan að snildar veislu.

Og auðvitað voru margir fleiri sem að lögðu sitt af mörkum við undirbúninginn.

Takk fyrir það.

Eldhúsdagsumræðurnar fór fram eins og við var að búast og þá var að smella af mynd. Elsa, Kolbeinn, Hrafnhildur, Þórarnna, Þóra og Björk.     Það eru bara fimm af tólf Hlíðarbörnum eftir, þau mættu að sjálfsögðu öll. Halldís. Stella, Sveinbjörn, Lóa og Maddý. Þau voru miklu hressari í veislunni heldur en þessi mynd gefur til kynna.     Hér var það pólutíska hornið................ sjáið þið hvað þeir eru ánægðir ................kannski með kosningarnar ?     Bóndinn og verkneminn gæti þessi mynd heitið........................ Alltaf gaman að fá þessa í heimsókn.     Þó svo að maður sé komin á tíræðisaldurinn þá er sjálfsagt að ,,pósa,, Lóa og Ragnar alveg með þetta...............Ragnar er samt ekki kominn á tíræðisaldurinn.     Sigfríð og Þóra taka á alvarlegu málunum.     Þessir voru í stuði enda eðal nágrannar þarna á ferðinni.     Eldhúsráðið mjög ábyrgt að sjá ........................eða ekki.     Þessi eru nú alltaf góð saman og voru það þarna líka.     Fallegar dömur í hundagæslu.     Og enn fleiri fallegar dömur.     Hallur með tvo af sínum hópi, þau eru miklu kátari með myndatökuna en hann.   Það er alltaf stuð hjá þessum að hitta Björk og Inga frænda sinn.   Þessi hér komu frá Danmörku og voru kát og hress eins og alltaf.     Skvísur að spjalla Hrafnhildur og Stella í stuði.     Þessi eru nú alltaf hress og kát, kindahvíslarahjónin okkar.     Refir, rjúpur, smalamennskur.............afar líklegt umræðuefni hjá þessum köppum.     Spjall dagsins.     Bræður í þungum þönkum yfir kaffibollunum.     Góðir grannar til margra áratuga hafa örugglega drukkið saman 1000 kaffibolla.     Hressar frænkur í stuði, Þóranna og Björk.     Þessar eru alltaf góðar saman Stella og Bryndís kátar með hittinginn.     Þessi eru líka alltaf hress þegar þau hittast. Sjáið þið þarna flýgur svartur húmor og mikið gaman hjá þeim. Þórdís og Svenni hafa alltaf gaman.     Þessi er eins og frændi hans afar ánægður með Dísu og fagnaði henni vel. Það eru ekki allir sem fá svona Dísuknús.     Frændurnir góðir saman Svenni og Magnús Hallsson.     Hallur og Maddý hress og kát með daginn.     Flottir feðgar á ferð.     Hjónakornin Arnheiður og Jóhann.     Þessar mæðgur mættu eldhressar að vanda, voru næstum farnar af stað í fjöruferð. Það klikkar ekki næsta sumar.     Það er einhver grallarasvipur á þessum grönnum. Jóel og Sigríður Jóna í brandarastuði.     Þóra og Björk brosleitar að vanda.     Francisko og Elsa alltaf sæt og fín.     Fjör hjá þessum Ósk, Gréta og Björg í stuði.     Brá og Lóa ræða málin.     Gaman hjá þessum.     Frænkur að spjalla Hrafnhildur Pálsdóttir og Stella.     Fallegar frænkur að skoða reiðhöllina.     Frænkur með flottan myndasvip.     Töffari dagsins í partýi hjá ömmu.     Lóa og ,,litli,, Hallur.     Tveir brattir........................hafa sennilega verið að ræða hreindýr, veiði nú eða smalamennskur.     Þessir hafa sennilega frekar verið að ræða bernskubrek en veiðar. Frændurnir Mummi og Ragnar .     Stóra systir og litli bróðir Magnúsarbörn.     Það var gaman hjá þessum ............... sennilega verið að skipuleggja annað partý.     Styrmir með afasystur sinni henni Lóu.     Álfrún og Stella afasystir hennar.     Halldór og Stella afmælisdama alveg til í að pósa fyrir myndatöku.     Flottar þessar skvísur, eldhressar og kátar.     Þessi tvö hér gætu nú rifjað upp heilan helling að góðum sögum úr Hnappadalnum. Hún kom ung í sveitina hún Bryndís og hefur haldið dásamlegri tryggð við alla hér og ekki síst þau Hlíðarsystkini.   Dásamlegur dagur hjá okkur öllum sem náðum að fagna með Stellu afmælisdömu. Það voru hinsvegar ekki allir sem höfðu tök á því sem að vildu, þeir smella sér bara í kaffi til hennar síðar. Takk fyrir allir þeir sem að gerðu þennan dag ógleymanlegan.

Þessi vaski hópur rauk til fjalla frá Hafurstöðum.

Hvaða her sem er hefði rifnað úr stollti af þessum fersku landgönguliðum.

Og sjáið hvað þau fengu gott veður í byrjun leitar enda eins gott þar sem að hún varð löng.

Þessir kappar hér voru ferskir að vanda enda harðsvírað fjórhjólagengi.

Jón, Steini og Stefán.

Þessi maður hér ,,tapaði,, af fjórhjólinu en þá var bara að virkja mömmu og gefa í. Isss hún var líka þetta fína fjórhjóladrif þegar rekið var inn af túninu.

Það var ekki bara litli sjarmurinn sem fékk sér far með einhverjum hjólfáki. Ó nei. Ein kindin gáði ekki að sér át bara og tjillaði allt sumarið, gafst svo upp og þurfti far. Kolli gerðist bílfreyja og hélt henni félagsskap á leiðinni heim afleggjarnn.     Og fleiri kindur fréttu af þessum lúxus eins og þið sjáið í speglinum. Brá brá sér í bílfreyjuhlutverkið með Kolla og allir komust hressir heim.     Harðsvírað lið tilbúið í fjörið.................sundurdráttur og ýmislegt í boði.     Það var bara gaman hjá þessum köppum.     Spekingar spjalla....................auðvitað eitthvað mjög gáfulegt.     Ég nennti ekki að taka myndir af blautu fé en hér kemur samt ein svona uppá grín.     Fyrst var dregið í Vörðufellsrétt síðan var myndavélin sótt. Vaskur hópur að loknum sundurdrætti. Já, já það var fullt af kindum.     Jóel réttarstjóri og Herdís systir hans voru að sjálfsögðu mynduð.     Vaskir réttarmenn frá Emmubergi að loknu dagsverki.     Kátir voru karlar.................... Allt undir kontról hjá þessum Andrés, Jóel og Ólafur taka stöðuna.     Þessi voru bara mjög hress í Vörðufellsréttinni.     Allt búið hvar eru kindurnar ???     Flestir brosa aðrir ekki, enda þarf nú ekki alltaf að vera bros.     Áhugi sumra á stórum traktorum og fjárvögnum er mjög mikill. Hér er Atli afi að taka út gripina með nafna sínum.     Auðvita fengum við flottar skvísur í réttirnar til okkar, hér er hluti af þeim.     Það þarf nú að jafna sig eftir kjötsúpuna og taka stöðuna í símanum.     Þessi hér voru kát og alveg til í að pósa fyrir myndavélina já og mig.     Þessar eru kátar að vanda.     Hluti af ,,norðan,, smölunum okkar, þeir stóðu sig vel að vanda.     Stella var að sjálfsögðu mætt og hjálpaði okkur ómetanlega við eldamennskuna. Hún var nú með hugmynd um að hafa þetta í síðasta skiptið sem að hún eldaði kjötsúpuna. Þá var hún að miða við að hún verður 80 ára í næsta mánuði og komin tími til að slaka á. En sem betur fer kvaddi hún okkur með þeim orðum að það gæti nú alveg breyst. Kannski verður það skvísa á níræðisaldri sem eldar fyrir okkur á næsta ári. Ræðum það betur í afmælisveislunni . Takk alveg sérstaklega Stella fyrir alla hjálpina hún er ómetanleg.     Tja veðrið um réttirnar................... Það hefur verið fjölbreytt allavega koma fyrsti snjórinn en við fengum líka dásamlega blíðu daga.

Gaman að æsa frænkurnar aðeins upp og hafa fjör.

Þessi unga dama var að kanna heygæðin hjá bændum hér í Hlíðinni.     Það fórst eitthvað fyrir að taka systkynamynd með öllum í einu en það verður að vera í forgangin næst. Þessi tvö tóku að sér fyrirsætustörfin fyrir hönd hinna. Þetta eru litlu mín Hrafnhildur og Ragnar.     Feðgar í stuði enda fullt tilefni til.     Fótboltadaman að taka markspyrnu.   Þarna er stjórn grallarafélagsins mætt á svæðið..........sennilega fundur á döfinni.

Það er töff að verða tveggja og pósa með mömmu og pabba.

Það hefur ekki alltaf verið hægt að sóla sig í sumar en þarna var það gott.

Mæðgur og aðrar mæðgur.       Svo eru það systur, Stella og Halldís mættu að sjálfsögðu.     Útilegu fínar þessar tvær.     Og ekki síður þessar mæðgur sem voru eldhressar.     Frænkuknús er æði svo það er um að gera að nota það þegar það má. Svandís og Stella kátar með hittinginn.     Systur bíða eftir að veislan hefjist.     Flott feðgin í útileguskapi.     Auðvitað náði svo fjörið alla leið á Brákarhlíð en Lóa og Svenni fengu þessa fínu heimsókn. Það skal tekið fram að þessi hittingur var á meðan allt var í lagi með covidfjandann.

Hann er mjög mikið myndaður og eftirsóttur ,,selfí,, hestur.

Sverrir Haukur tók auðvitað reiðtúr á kappanum.     Og fyrirsætustörfin halda áfram hjá Fannari og félögum.     Sjáið þið hvað hann er kátur með þetta allt saman ? Hann veit að hann er aðal.     Þeir eru ekki allir háir í loftinu knaparnir á Fannari. Svipurinn segir allt sem þarf.

Hún Káta litla naut blíðunnar þegar ég skoðaði útiganginn og sannfærði mig um að þau fengju nóg að éta.

Eins go glöggt má sjá þá átti hún desertinn eftir og geymdi hann á bakinu á Pramma vini sínum.

Nánari hrossafréttir í næsta bloggi.

Það var kuldalegt í Hlíðinni þennan daginn og veturinn sannarlega við völd.

Sólin reyndi að gera gott úr þessu öllu saman og yljaði í stuttan tíma.

Ef að þið skoðið myndin vel sjáið þið að frúin var að reka hross en stalst til að taka mynd í leiðinni.

Hrossin voru kát með að fá föstudagsfjörið sitt og tóku vel á því á leiðinni út eftir og undan vindi.

En róðurinn var aðeins þyngri á leiðinni heim með vindinn í fangið og nokkra kílómetra að baki.

Já á fullri ferð því þau voru nú ekkert að spara sig þegar frelsið var framundan.

Við rekum alltaf hrossin í tvennu lagi þ.e.a.s geldinga sér og hryssur sér.

Stóðhestarnir eru síðan teymdir nú eða stundum reknir. 

Allir eiga það sameiginlegt að njóta þess að spretta úr spori og viðra sig.

Þó svo að það sé gott að geta rekið á svona vetrardögum þá er líka dásamlegt að hafa góða inniaðstöðu. Þar inni er logn, blíða og sumar þó svo að vindurinn hamist fyrir utan. Þessi mynd er tekin þegar að Kolrassa mín var að taka fyrstu sporin undir manni. Mig grunar að þau séu bara asskoti ánægð hvort með annað Mummi og hún. Kolrassa er undan Spuna frá Vestukoti og Kolskör minni, hún er afrakstur frábærrar afmælisgjafar. Ljónheppin að hafa átt stórafmæli þarna um árið frúin og eiga svona frændfólk og vini. Já það er líf og fjör í hesthúsinu og nóg af spennandi verkefnum þar.     Smalahundakvöldin halda áfram og þarna má sjá þá sem að mættu á kvöld númer tvö. Næsta smalahundakvöld verður svo n.k þriðjudagskvöld. Ef að þið viljið einhverjar frekari upplýsingar um þennan viðburð þá hikið ekki við að hafa samband.     Af sauðfjárbúskapnum er það að frétta að nú er allt með kyrrum kjörum, frið og spekt. Við erum búin að taka hrútana frá kindunum og setja þá í frí fram að næsta fengitíma. Þeir eru í þeim hópi sem eru hreint ekki sáttir við styttingu ,,vinnuvikunnar,, og mótmæltu harðlega þegar þeir voru skikkaði í frí. Á meðfylgjandi mynd er hrúturinn Valberg frá Stóra Vatnshorni og ærnar að njóta síðust samverustundanna þennan veturinn. Næsti stórviðburður í sauðfjárstússinu er rúningur á snoði og síðan sónarskoðun vegna fóstutalningar. Ærnar hafa ekki oft verið orðnar svona loðnar á þessum tíma. Þær minna óneitanlega á okkur hin þegar ekki mátti hafa hárgreiðslustofur opnar fyrr í vetur. Nema þeim er slétt sama og velta sér ekkert uppúr því þó eitt og eitt grátt hár stingi upp kollinum. Spá meira í það hvort ekki sé kominn gjafatími.   Hrútnum Móstjarna voru skaffaðar 40 eðalkollur sem sérvaldar voru fyrir hann. Það fannst honum ekki nóg og ákvað að líta aðeins á þær hyrndu hinumegin við milligjöriðna. Hann eins og Valberg vinur hans urðu samt þann 21 janúar að sætta sig við styttingu á vinnuskyldu. Já það er ekkert grín að vera hrútur.     Talandi um vinnuskyldu.......................... Þessi harðduglegi hefðarköttur er kominn á samning og tekur það mjög alvarlega. Hann er sem sagt orðinn áhrifavaldur og á barmi heimsfrægðar. Á milli þess sem hann sefur fast og laust auglýsir hann Furuflís af miklu kappi. Já það er ekki um að ræða styttingu vinnuviku í hans fjöruga lífi.

Okkar lukka var hinsvegar að fá að hafa þessi hér með okkur um jólin.

Litli grallarinn var hress og kátur enda kom mikið af bílum og traktorum úr pökkunum.

Á jólunum er tíminn til að slaka á og hafa það gott í sófanum, þessi þarna voru bara slök. Ég er ánægð með að myndin af Snotru minni laumaði sér í sófann líka. Listakonan Sigríður Ævarsdóttir málaði myndina af Snotru og gerði það líka svona lista vel. Ef að ykkur vantar málverk þá er hún Sigga klárlega að gera góða hluti.     Þessi fékk að opna einn pakka svona í ,,forrétt" og viti menn það var þessi fíni Claas.     Sjónvarpsdagskráin var held ég bara fín um jólin................... Veit ekki hvort að þessir tveir voru að horfa á barnatímann eða veðurfréttirnar. Eitthvað var það allavega spennandi sem að þeir sáu.     Þessi vörpulegi jólasveinn er handverk Mumma þegar að hann var á sama aldri og Atli Lárus. Hann var unninn við eldhúsborðið hjá henni Ingu sem var dagmamma Mumma í æsku. Síðan var hann jólagjöf til okkar foreldranna árið 1987, hefur verið vel geymdur en mætir þó í vinnuna á hverju ári. Klárlega dýrsta jólaskrautið á bænum. Unnin af alúð og mettnaði. Jólatréð er hinsvegar jólagjöfin hans Atla Lárusar til foreldranna og unnið af nákvæmlega sömu alúðinni. Nú er bara að vita hvort það stendur af sér 33 jólahátíðir í fullri vinnu.   Já, jólin eru okkar það er alveg klárt.

Úr sauðfjárdeildinni er það helst að frétta að heimtur fara að verða þokkalegar.

Þó værum við mjög hamingjusöm með að fá nokkra hausa í viðbót.

Fjárfjöldinn er á sama róli og í fyrra, við ákváðum að halda í horfinu og fækka ekki.

Eins og síðast liðna áratugi höldum við sauðfjárbændur að afkoman geti ekki versnað.

Það er því sjálfgefið að halda áfram og telja sér trú um að allt sé á uppleið og botninum náð.

Hvað gerir maður ekki fyrir gleðina ?

Þríeykið hefur marg oft sagt að við verðum að halda í gleðina þrátt fyrir allt.

Myndin hér að ofan er tekin í einni af eftirleitum vetrarins.

Þetta er hún Krummasvört sem mætti hér heim að pípuhliði einn daginn. Hún var búin að fá nóg af útiverunni og baðst gistingar með lambið sitt og eina vinkonu sína frá Hraunholtum. Henni var slétt sama um það þó að hún fengi seint í kladdann.     Þetta er Rönd hún fær líka seint í kladdann og það er engin afsökun að hafa verið að heimsækja hreppstjórann. Öðru nær hreppstjórinn var í fullum rétti við handtökuna á henni og dótturinni. Nú er hrútaskráin aðal lesefnið og fengitíminn handan við hornið. Búið að gefa öllu fénu ormalyf, setja fullorðinsmerkin í gemlingana og forðastauta í allan flotann.

Nú er sólin hætt að sjást hjá okkur og byrjar ekki að sjást fyrr en 14 janúar 2021.

Þessa mynd tók ég þegar hún var að kveðja áður en hún skrapp í jólafríið.

Já það verða sko bakaðar pönnukökur þann 14 janúar.