Gleðilegt ár kæru vinir og hafið þökk fyrir liðin ár.

Árið 2018 var ansi viðburðarríkt hjá okkur í Hlíðinni og einkenndist enn af framkvæmdum  og nægum verkefnum á öllum sviðum.

Draumar urðu að veruleika og margar dásamlegar minningar urðu til heima og heiman.  

Það sem uppúr stendur frá árinu 2018 er sannarlega það hversu gott og gaman er að hafa reiðhöll.

Eftir 26 ár við tamningar í allavega veðrum er dásamlegt að fá stóra inni aðstöðu.

Já alveg draumi líkast.

Ekki það að ég sé að vanþakka 12x14 m2 sem björguðu miklu en....

Vinnuaðstaðan er svo allt önnur að því er ekki saman að jafna.

Þetta er ekki breyting þetta er bylting.

 

Á árinu tókum við í gagnið tvö smáhýsi sem staðsett eru á Steinholtinu við Hlíðarvatn og eru leigð út til ferðamanna, veiðimenna og þeirra sem koma á reiðnámskeið.

Útleigan lofar góðu og verður spennandi að sjá hver framvindan verður. 

Hikið ekki við að hafa samband við okkur ef að þið viljið vita eitthvað meira um húsin nú eða bara skellið ykkur inná Airbnb og skoðið þar.

 

Sauðfjárbúskapurinn er svo sannarlega á tímamótum og umhugsunarvert hvert skal stefnt.

Ekki er endalaust hægt að búast við því versta og vona það besta eins og nokkrar kynslóðir hafa gert.

Á meðan ég set niður staf um áramót skal ég alltaf taka smá rispu um íslenskan landbúnað.

Ekki veitir af.

Fyrir nokkrum árum síðan var gert mikið grín að því þegar fjöldinn allur af tamningamönnum drifu sig uppí flugvél og flugu til fjarlægra landa.

Þangað fóru þeir til að kenna erlendum hestamönnum fræðin um íslenska hestinn og reiðmennsku.

Gjarnan var sagt að Icelandair væri öflugasti ,,framleiðandi,, á reiðkennurum þessa tíma.

Það kom til af því að uppí flugvélina fóru menn misreyndir í hestafræðunum og jafnvel þeir sem mjög litla þekkingu höfðu á málefninu.

En þegar þeir stigu á erlenda grundu voru þeir sprenglærðir með ,,bevís,, uppá allt sem þurfti og snéru heim með fulla vasa fjár.

Margir voru skiljanlega argir útaf þessu og fannst að reiðkennurum væri gefinn puttinn með heldur óskemmtilegum máta.

Sem betur fer hefur þetta breyst og núna eru þeir fáir reiðkennararnir sem mennta sig eingöngu í millilandaflugi.

Þökk sé þeim sem nú útskrifa fjöldann allan af flottum reiðkennurum árlega.

 

En afhverju er ég að hugsa um þetta ??

Ójú þetta kom uppí huga minn þegar ég sat eitt drungalegt kvöldið og náði að horfa á kvöldfréttir RUV.

Karl G. Kristinsson, prófessor við Háskóla Íslands og yfirlæknir á sýklafræðideild Landspítalan lýsti þar áhyggjum af auknum innfluttningi á kjöti og öðrum landbúnaðarvörum.

Hann vitnaði í grein sem hann hafði nýlega ritað í Morgunblaði undir heitinu ,,Að fórna meiri hagsmunum fyrir minni,, 

Þar fjallar Karl um sýklalyfjaónæmi og vaxandi vandamál sem fylgja auknum óviðráðanlegum sýkingum í mannfólki um allan heim.

Vitnar Karl í nýbirta grein í læknatímaritinu Lancet þar sem sagt er frá sjúkdómsbyrði af völdum helstu sýklalyfjaónæmu bakteríanna í Evrópu. 

Til að gera langa sögu stutta þá voru niðurstöður þessara vísindarannsókna sláandi og sýndu svo ekki var um villst að Ísland er í fremstu röð hvað varðar hreinleika.

Einnig er landið með lang minnsta sjúkdómsbyrði af völdum helstu sýklalyfjaónæmu bakteríanna í Evrópu. 

Frábært..... en hvað gerum við Íslendingar ???

Jú, jú einmitt flytjum inn kjöt og landbúnaðarvörur í stórum stíl og látum eins og ekkert sé.  Þú ert púkó ef að þú segir eitthvað.

En að kjarna málsins og ástæðu þess að ég hóf þessi skrif.

Það næsta sem bar fyrir augun í þessum drungalega fréttatíma RUV var ,,sérfræðingur,, sem mætti í myndverið .

Já.......... ég veit að þið hafið verið fljót að geta ykkur til um hver hann er af hálfu RUV þegar þessi mál eru rædd.

Það kólnar ekki stóllinn hans Ólafs Þ. Stephensen  framkvæmdastjóra félags atvinnurekanda þegar málefni bænda eru rædd hjá RUV.

Þetta er með ólíkindum afhverju er ekki hægt að finna þessa sérfræðinga og prófesórar sem hann stöðugt vitnar í og fá þá svo sem eins og einu sinni í stólinn ???

Nei hann mætir sjálfur og veit ,,allt,, betur en próffessorinn um sýklafræði og bara allt. 

Hvar er fagmennska fréttastofu RUV þegar kemur að þessari umræðu ?

Ég er ekki að biðja um þöggun á vanda bænda en ég bið um fagmennsku við umfjöllun á þessum mikilvægum málum. Þetta mál er svo mikið meira en hjáróma upphrópanir, þetta snertir lýðheilsu þjóðarinnar og fólk á að geta fengið nauðsynlegar upplýsingar til að taka afstöðu.

Ólafur Stephensen og bændur eiga það sameiginlegt að eiga að sitja hjá og hlusta þegar sérfræðingarnir tjá sig. 

Þó svo að þetta snerti óþægilega hagsmuni verslunarinnar og óneitanlega afkomu bænda.

Ég er örugglega ekki ein um það að vilja fá að hlusta á fleiri sérfræðinga ræða þessi mál, mér finnst þau koma okkur öllum við.

Við eigum skilið að fá óháða umfjöllun um þessi mál ekki bara rakalausan eiginhagsmuna barning verslunarmanna.

Það eru til margir sérfræðingar sem geta sagt okkur allt um þessi mál og hversu mikilvæg þau eru fyrir okkur.

 

Ég er allavega ekki tilbúin að gleypa við öllu sem maður með stjórnendanám frá IESE Business School, 
MSc-próf í alþjóðasamskiptum frá London School of Economics og BA-próf í stjórnmálafræði hefur að segja um sýklalyfjaónæmi.

Má ég þá miklu frekar biðja um góðan og skemmtilegan Icelandair reiðkennara.

 

Kæru lesendur hér lýkur þessum tuðkafla.

 

Nú um þessar mundir eru komin 10 ár frá því að við opnuðum þessa heimasíðu.

Margt hefur breyst en annað ekki, það sá ég greinilega þegar ég tók eins og eina kvöldstund í það renna yfir bloggið alveg frá upphafi.

Vá hvað ég fann margar skemmtilegar myndir hér á gömlum bloggsíðum. Þið ættuð nú bara að skoða við tækifæri.

Góðar stundir, minningar um fólk og fénað er aðalsmerkið en þó er líklega sýnileikinn mikilvægastur.

Það er nefninlega mikilvægt að gefa af sér til að njóta enn betri samskipta við gott og skemmtilegt fólk.

Mikið er rætt og ritað um skaðsemi samfélagsmiðla nú á tímum og sýnist sitt hverjum. Eitt er þó ljóst líf ca 90 % þjóðarinnar stjórnast mjög mikið af þeim.

Maður lærir býsna margt þegar svona síðu er haldið úti og  sá lærdómur er kannski mikilvægt innlegg í umræðuna um þessar mundir.

Þegar allt er í blóma og gengur sem best hefur maður um nóg að velja þegar kemur að efnisvali á síðuna. En þegar brekkan er brött og svitadroparnir eru margir þá er valið minna. 

Það breytir þó ekki því að það er gaman að hafa samband við ykkur í gengum þessa síðu og oft á tíðum er það ekki fýla sem veldur ritstíflu heldur tímaleysi húsfreyjunnar.  Já sem betur fer er enn líf í kellu og mörg eru þau áhugamálin sem bíða á kanntinum eða til efri áranna.

Til gamans má geta þess að mér hefur verið heilsað með nafni af ókunnugu fólki og þegar ég hef farið að reyna rifja upp hvaðan ég ætti að þekkja það kemur í ljós að það hefur bara kynnst okkur í gegnum síðuna.

Það er svo skemmtilegt.

Fréttir af snildar tryppum, skemmtilegu fólki og mikilvægum málum bíða enn um sinn.

 

 

 

Það er vel viðeigandi í dag að rifja upp góða heimsókn til hans Ragnars á Brákarhlíð fyrir ári síðan.

Við Mummi fórum með gjafirnar til hans og áttum öll góða stund saman.

Mummi var með tölvuna með og sýndi Ragnari fullt af myndum frá reiðhallarbyggingu og öllum framkvæmdunum.

Eins vakti mikla lukku að sjá 15 mín langt videó frá hestaferð sumarsins. Það var eiginlega toppurinn enda átti Ragnar margar góðar minningar frá hestaferðunum okkar saman.

 

 

Já reiðhöllin fannst honum frábær og var hann afar áhugasamur um allt sem henni viðkom.

Þessi heimsókn er okkur afar eftirminnileg og þá sérstaklega hvað við hittum vel á Ragnar sem aðeins var farinn að dvelja í gamlatímanum.

En þarna var allt á hreinu hvort heldur það tengdist hrossum eða bara hrútaskránni góðu.

Nú heldur Ragnar jól á nýjum stað.

Ég er viss um að hann borðar vel kæsta skötu, mikið af brúnuðum kartöflum og alvöru rjómatertu hvítur botn með rjóma og coktelávöxtum.

Góðar minningar eru dýrmætar og gott að rifja upp.

 

Vetrarsólhvörf og fegurðin sem náttúran bauð uppá hér í Hlíðinni var mögnuð. Bjart, svo langt sem það náði logn og algjör blíða. Já og svo er vatnið ísilagt nánast eins og spegill. Mikið væri nú gaman að fá það helt eins og nokkrar vikur svo að hægt væri að ríða á því. Árið 1995 lagði það rennislétt eins og núna þannig að við gátum riðið út á því í næstum sex vikur. Ári síðar eða 1996 fengum við nokkra daga en síðna þá hefur ekkert verið í boði. Lítið frost og ísinn aldrei fullkomlega traustur og þá eigum við ekkert erindi útá hann. Annars er það helst í fréttum að ástarlífið í fjárhúsunum er í miklum blóma um þessar mundir og eina ósk húsfreyjunnar að það beri góðan árangur. Til að fyrirbyggja allan misskilning þá á þetta sérstaklega við um sauðfjárhópinn en fyrstu hrútar hófu sinn jólaundirbúning þann 18 desember. Allir fengu síðan jólaóskina uppfyllta þann 19 desember. Tuttugu hrútar og nokkur hundruð ær bera nú hitan og þungan af undirbúningi sauðburðar vorið 2019. Húsbændur og hjú vona það besta. Þetta árið sæddum við ekki eina einustu kind og verður því að koma í ljós hvort við fljúgum til fj...  með það sama en þessi ákvörðun var tekin. Fyrir þeirri ákvörðun eru tvær ástæður og báðar gildar að okkar mati. Við hinsvegar keyptum 3 nýja hrúta sem okkur líst ljómandi vel á og teljum að geti gert ýmislegt gott. Svona til upplýsinga fyrir ykkur þá eru nýju hrútarnir þeir Valberg frá Stóra Vatnshorni, Kjartan frá Dunki og Sigurður frá Krossholti. Já þessi hópur á bara ekki eftir að klikka. Við settum svo á nokkra sæðinga frá okkur og grisjuðum vel úr hrútastofninum. Lífgimbrarnar þetta haustið voru færri en undanfarin ár en valið ívið strangara.  Ég ætla samt að segja ykkur eitt alveg svona í trúnaði ............. veit það fer ekki lengra. Þetta er í fyrsta sinn sem fleiri mislitar gimbrar eru settar á en hvítar. Já og það hefur ekkert með litinn að gera trúið mér. Við erum nokkuð sátt með heimtur og eru þær með allra besta móti m.v síðustu ár. En auðvita vildi maður alltaf fá fullheimt það er önnur saga.

 

Það er svo ánægjulegt þegar við fáum fréttir af því hvað gengur vel með vini okkar sem nýlega hafa skipt um eigendur.

Já þegar hestarnir eru komnir til annara landa og aðlagast nýjum eigendum er dýrmætt að allt gangi sem best.

Glaðir eigendur gera lífið svo miklu betra.

 

 

Það fer líka vel á með þessu tveim í sólinni vestan hafs.

 

 

Þau mættu líka á námskeið til Mumma og voru bara býsna kát með hvort annað.

Þau eru nokkur stökkin sem við hér í Hlíðinni höfum tekið síðustu misserin. Eins og myndin ber með sér þá er hann Símon minn enginn undantekning þar á. Þetta flott stökk náðist á mynd einn góðan dag í sumar og er sambland af hormónum og hamingju. Hormónum sem kjörið er að nýta á fallegum og góðum degi með dass af hamingju og stuði. Söng ekki Bubbi sumarið er tíminn ??? Símon hefur örugglega heyrt það.   Annars gengur allt sinn vana gang þessa dagana hjá okkur í Hlíðinni.  Tamningar og hestastúss með smá rolluívafi. Mörg spennandi tryppi í frumtamningu og lengra komin í söluþjálfun. Það er alveg ástæða til bjartsýni þegar unnið er með svona skemmtilegan hóp. Jákvæðni, bjartsýni og falleg framkoma er mikils virði nú sem endra nær. Flest þessara tryppa geta státað af þessu öll, meira en hægt er að segja um alla.     En það eru líka nokkrar uppáhalds enn í fríi og njóta þess. Auðséð og Hafgola eru þar á meðal. Mummi smellti sér um síðustu helgi út til Danmerkur og hitt þar nokkra úrvals nemendur.    Hann hefur verið þónokkuð á ferðinni þetta árið eins og svo sem nokkur önnur. Góðir gestir koma í gistihúsin og taka gjarnan reiðtíma á meðan þeir stoppa. Við erum afar ánægð með það hvernig þetta virkar allt saman og vonum auðvita að á því verði framhald. En við gerðum fleira t.d brunuðum við einn daginn í dalina til að sækja hann Dúr Snekkju og Konsertsson.  Hann eyddi sumrinu í vellystingum á Lambastöðum með hryssum sér til dægrastyttingar.     Þarna er Dóra Lambastaðabóndi með Perlu Gustsdóttur.     ...........og Klöru Hlynsdóttur en báðar þessar hryssur voru með folöld undan Kafteini Ölnirssyni.     Við hittum fleiri í þessari dalaferð okkar. Þessi heiðurhjón á Bíldhóli voru að smala þegar við fóru framhjá. Já það er alltaf gaman að taka sér ferð í dalina skoða hross og hitta skemmtilegt fólk.     Eina góða helgi í haust vera rokið til að smíða grindverkið innan á reiðhöllina. Á þessari mynd eru spýturnar aðeins blautar svo að ég verð að taka aðra mynd fljóttlega til að sýna ykkur.     Eins og oft áður fengum við ómetanlega hjálp við verkefnið en Atli og Elfa mættu galvösk úr Ólafsvíkinni. Hér má sjá hluta þeirra sem að verkinu komu. Takk fyrir hjálpina.

 

 

 

 

 

Það var einstaklega gaman að fara á úthlutunarhátíð Uppbyggingasjóðs Vesturlands í dag.

Þangað fór ég sem fulltrúi okkar hér í Hlíðinni til að taka á móti styrk úr sjóðnum.

Á meðfylgjandi mynd eru fulltrúar þeirra fyrirtækja og einstaklinga sem styrki hlutu úr sjóðnum.

 

 

Við hér í Hlíðinni höfum staðið í mikilli uppbyggingu og erum alls ekki hætt.

Þessi styrkur var því ágætis hvatning til frekari framkvæmda.

 

 

Við Ólöf Guðmundsdóttir vorum lengi sessunautar í Sparisjóði Mýrasýslu.

Það var fyrir örfáum árum....................

Hér eum við aftur á móti kátar með okkar nýjasta samstarf og afraksturs þess.

 

 

Já það var alveg ljóst að frúin var frekar sátt og hér er hún í ágætis gervi trúðs.

Takk fyrir myndina Svala Svavarsdóttir.

 

 

 

 

Það er einmitt svona sem að okkur hér í Hlíðinni líður núna þegar við förum að rýna í tryppahópinn okkar. Afar spennandi tímar framundan þegar frumtamningar eru að fara á fulla ferð. Þessi spennandi verkefni eru þegar byrjuð að týnast inn og fjölgar svo hratt eftir næstu viku. Það er alltaf spennandi að fá afkvæmi nýrra hesta þ.e.a.s sem við höfum ekki tamið undan áður. Nú erum við t.d með tryppi undan hestum sem við höfum ekki kynnst áður. Kyljan frá Steinnesi, Þröstur frá Efri Gegnishólum eru þar á meðal, svo eru væntanleg afkvæmi Skýrs frá Skálakoti, Vita frá Kagaðarhóli, Loka frá Selfossi, Konserts frá Hofi svo eitthvað sé nefnt. Bara spennandi tímar framundan.   Tryppin sem eru á meðfylgjandi mynd eru ekki alveg komin á aldur en fyrr en varir verða þau mætt í frumtamningu. Þetta eru Léttlind undan Létt og Glaumi frá Geirmundarstöðum, Aðgát undan Karúnu og Skýr frá Skálakoti, Krossbrá undan Snekkju og Kafteini frá Hallkelsstaðahlíð, Vandséð undan Sjaldséð og Káti frá Hallkelsstaðahlíð og síðan er það Sólstafur undan  Létt og Ási frá Hofsstöðum. Þessi hópur var forvitin að skoða hana Christiane Slawik þegar hún var að mynd hjá okkur í sumar. Og svona svo því sé haldið til haga þá fer síðasti lambahópurinn frá okkur í næstu viku. Það liggur því fyrir að velja endanlega líflömb og kindur eftir helgina. Við höfum verði að heimta kindur af og til síðustu viku en þó er slatti eftir. Vonandi bætist við í flotann fyrir þessa síðustu ferð.

 

Það er ekki bara í mannheimum sem tekist er á um mikilvæg málefni og tilfinningar látnar í ljós.

Á þessum myndum er sótt hart að honum Jarpi mínum Glottasyni sem þarna fær svo sannarlega ,,orð í eyra,, 

Öðlingurinn Fannar heldur sínu striki og Einstakur sá ljósi lætur sér fátt um finnast.

 

 

Skrefin hjá Jarpi verða stærri og það verður líka opni munnurinn á vini hans........

 

 

Hér er þar komið sem að niðurstaðan verður þöggun..........annar hallar höfði og hinn bítur saman tönnum.

En svona til fróðleiks þá er það alveg á hreinu að hann Jarpur var ekki að tapa fyrir neinum.

Já þær eru margar skemmtielgar myndirnar frá henni Christiane Slawik.

 

Síðustu dagar hafa mikið til farið í seinni leitir og annað kindastúss sem þó fer að sjá fyrir endann á.

Heimtur eru að verða þokkalegar svona m.v árstíma, þegar lambafjöldin er kominn niður fyrir 50 og rollufjöldin undir 40.

Það þýðir þó ekki að hér verði látið staðar numið og treyst á Gvöð og lukkuna hvað heimtur varðar.

Á næstunni eru það sterku gleraugun, dróninn og smalaskórnir. Sett sem getur ekki klikkað með góðu veðri og skemmtilegu fólki.

Já nú skal leitað og fundið.

Verð þó að segja ykkur svona í trúnaði að hún Pálína forustukind er enn óheimt.............

En örvæntið ekki hún er í sjónlínu héðan úr stofuglugganum alla daga. Mig grunar að henni líði ekki vel svona andlega allavega.

Aðferðin frá því í fyrra við að ná henni heim er nefninlega enn í fullu gildi, já hún er ljót. Sko aðferðin.

Hér eru nefninlega allir samstíga í því að sjá hana alls ekki og veita henni enga athygli.

Það er slæmt ef að maður er forustukind sem gjarnan vill hasar og stórbrotnar smalamennskur.

Mig grunar að þetta verði eins og í fyrra en þá gerði þetta ömurlega afskiptaleysi það að verkum að Pálína kom heim um opið hlið og smellti sér saman við hinar kindurnar á túninu. Hún lét svo eins og hún hefði að sjálfsögðu ákveðið þetta alveg sjáf og gjörsigrað alla vonlausa smala.

Já Pálína er engum lík.

Við erum búin að farga hátt í 800 lömbum og erum bara nokkuð sátt með vigt.

Næsta mál í fjárstússinu er svo að fara í gegnum kindahópinn og velja endanlega líflömbin.

 

 

 

 Við hér í Hlíðinni vorum svo heppin að fá til okkar í heimsókn Christiane Slawik hestaljósmyndara og eiginmann hennar Thomas Fantl.

Horses of Iceland verkefnið bauð þeim í tíu daga ljósmyndaferð til Íslands og fengum við þann heiður að taka á móti þeim í nokkra daga.

Christiane er frá Þýskalandi og hefur 40 ára reynslu í hestaljósmyndun. Hún hefur ferðast um allan heim og myndað hross af mörgum kynjum.

Það var stórkostlegt að fá tækifæri til að kynnast þeim hjónum og ekki síður verða vitna af því hvernig svona vinna fer fram.

Eins og sjá má þá er fysta myndin á þessu bloggi tekin af Christiane en þessir flottu krakkar komu til okkar í fyrirsætustörf við þetta tækifæri.

Á næstunni munu koma hér inn á síðuna myndir sem teknar voru þessa daga hér í Hlíðinni.

Ég vil benda ykkur á heimasíðu Horses of Iceland en þar má m.a finna margar myndir sem teknar voru meðan á heimsókninni stóð.

https://www.horsesoficeland.is/is/islenski-hesturinn

Eins vil ég benda ykkur sem eruð á fésókinni á að við hér í Hallkelsstaðhlíð erum með facebook síðu á nafninu Hallkelsstaðahlíð.

Þar inni má finna fleiri myndir og einnig videó. Endilega kíkið á okkur þar og splæsið á okkur einu like.

Takk fyrir þið sem hjálpuðu okkur við þetta skemmtielga verkefni.

Á þessari mynd eru Gróa frá Hallkelsstaðahlíð og Gísli Sigurbjörnsson einnig Fannar frá Hallkelsstaðahlíð og Hafdís Lóa Sigurbjörnsdóttir.

 

 

 

Þau Gísli og Hafdís smellut sér svo á bak þegar ,,alvöru,, fyrirsætu störfunum lauk og ég smellti af þeim nokkrum myndum.

Þarna eru þau systkinin á systkinunum Léttlind og Gróu en þau eru bæði unda Létt frá Hallkelsstaðahlíð.

Léttlindur er sonur Hróðs frá Refsstöðum og Gróa unda Glymi frá Skeljabrekku.

Þær myndir komu sér nú aldeilis vel þegar kom að því að segja ykkur næstu fréttir.

Nú í vikunni kvöddum við nokkur hross sem eru að flytja til nýrra eigenda þar á meðal voru bæði Gróa og Léttlindur.

Það vildi svo skemmtilega (nú eða ekki ) til að síðasta daginn sem rukkað var í Hvalfjarðargönginn fór frúin 4 ferðir þar í gegn.

Já það var dagurinn sem að hrossin fóru í læknisskoðun og síðan er flogið til framandi landa.

 

 

Glaumgosi frá Hallkelsstaðahlíð sonur Gosa frá Lambastöðum og hennar Glettu okkar.

 

 

Skurður frá Hallkelsstaðahlíð undan Vetri frá Hallkelsstaðahlíð og Gefn frá Borgarholti.

 

 

Gróa og Sviftingur bíða eftir að það komi að þeim.

 

 

Vinirnir Léttlindur og Blástur hafa oft svitnað undan sama hnakki eins og sagt var áður fyrr.

Það táknaði gott samband og vináttu.

Blástur er undan höfðingjanum Gusti frá Hóli og Kolskör minni. Bara svona okkar á milli þá var svolítið erfitt að kveðja þessa kappa.

 

 

Fangi og Svarta Sunna eru svolítið hugsi þegar þau kveðja Hlíðina í síðasta sinn nú eða kannski var það bara samferðakona þeirra sem var það.

Fangi er undan Þór frá Þúfu og Andrá frá Hallkelsstaðahlíð en Svarta Sunna er undan Sparisjóði og Bráðlát frá Hallkelsstaðahlíð.

Við óskum nýjum eigendum til hamingju með gripina, óskum þeim góðrar ferðar og vonum að hrossin verði sjálfum sér og okkur til sóma.

 

 

Það var ekki nóg með að ég brunaði þessar ferðir í bæinn með söluhross þennan fallega fimmtudag. 

Ó nei við Sabrína aðstoðardama brunuðum líka austur fyrir fjall til þess að sækja hana Snekkju en hún heimsótti höfðingjann Ramma frá Búlandi.

Á myndinni má sjá snillinginn frekar stolltan yfir því að skila hryssunni frá sér með rúmlega tveggja mánaða fyli.

Nú bíður Mummi bara og vonast örugglega eftir hryssu næsta vor en Snekkja átti hestfolald undan Goða frá Bjarnarhöfn í vor.

Hann hlaut nafnið Kuggur og hafði heldur betur stækkað á suðurlandinu í sumar.

 

Gott í bili en flottu myndirnar fara nú alveg að sýna sig.

 

Veðrið lék við okkur þessa daga sem að atið var sem mest og allt gekk vel.

Þá er engin ástæða til annars en brosa og hafa gaman, það hressir, bætir og kætir.

 

Þessi brostu og tóku inn D vítamín í sólinni á Ströndinni.

 

Halldís að segja frændum sínum speki.

 

 

 

 

Mummi og Emmubergsbændur.

 

 

Þeir hafa séð eitthvað alvarlegt í dilknum þessir, Stella lítur bara undan.

 

 

Kátir voru karlar .......... á réttarveggnum í Vörðufellsrétt.

Kolbeinn, Jóel, Hallur og Hjörtur Vífill.

 

 

Þegar heim var komið úr Vörðufellsrétt var tekin létt eftirleit sem bar tilætlaðan árangur.

Að því loknu var mætt í veislu í því ,,efra,, eins og við köllum gamla húsið.

Á meðfylgjandi mynd er Brá að gera desertinn og Mumminn með faglegar ábendingar.......eða ekki.

 

 

Hugleiðsla fyrir partýið...........

 

 

Gulla með tvo krakka.

 

 

Ef að maður fer að verða 90 ára bráðum þá er maður að sjálfsögðu í stuði í réttunum.

Mummi og Lóa í góðum gír.

 

 

Og ekki versnaði nú félagsskapurinn við þessa ungu dömu.

 

 

Svo var komið að fjörinu í því ,,neðra,, hjá okkur.

 

 

Mæðginin í stuði , Magnús Hallsson og Ósk.

 

 

Yngri deildin.

 

 

Eldhúsdagsumræðurnar.

 

 

.............voru fínar.

 

 

Kolli og Hallur skáluðu og skemmtu sér.

 

 

Sætar frænkur.

 

 

Slökun.

 

 

Sumar þreyttari en aðrir.

 

 

Spilamenn í stuði með söngfugla að sunnan.

 

 

Innlifun..........

 

 

Sabrína tók vel valið óskalag og spilaði með strákunum.

 

 

Alltaf stuð við eldhúsborðið.

 

 

Húsfreyjur úr Garðabænum voru í stuði eins og sjá má.

 

 

Og ekki var nú dúettinn úr Hafnarfirði og Kópavogi síðri.

 

 

Erlan með  flottu hestadömurnar sem nutu sín vel í sveitinni.

 

 

Skál í boðinu dömur mínar.

 

 

Hlustað á sögur.

 

 

Skvísur að sunnan.

 

 

Og svo var það kjötsúpan þegar réttarfjörið var í hámarki á sunnudaginn.

 

 

Hestastelpu sófinn.

 

 

Erlan tekur á því í fjárraginu og dregur af krafti.

 

 

 

Þessir voru við öllu búnir.

 

Stelpustuð í sveitinni.

 

 

Þá er það Mýrdalsrétt en þarna er mættur skilamaður þeirra dalamanna Arnar bóndi á Kringlu.

 

 

Guðjón í Lækjarbug og Gísli á Helgastöðum.

 

 

Nágrannar þeir Albert á Heggstöðum og Gísli í Mýrdal.

 

 

Bændaspjall.

 

 

Halldís og Arnar taka stöðuna.

 

 

Blíða eins og alltaf í Mýrdalsrétt.

 

 

Samvinnan í fyrirrúmi Gísli í Mýrdal og Jónas á Jörfa með væna kind.

 

 

Og enn er gaman í réttunum eins og sést hér á mínum góðu sveitungum.

 

 

 

Við hér í Hlíðinni þökkum vinum og ættingju fyrir frábæra aðstoð í smalamennskum og réttum árið 2018.

Það er ómetanlegt að eiga ykkur að þegar að þessu stússi kemur.

Smali, eldhúsdama, hestasveinn, bílstjóri, snattari, skemmtikraftur það er sama hver þið eruð, öll dásamleg og ómissandi.

Bæði gagn og gaman það er góð blanda kæru snillingar. Enn og aftur takk fyrir.

Þetta árið gengu leitir og réttir afar vel fyrir utan eitt leiðinda óhapp þegar einn af smölunum okkar slasaðist á fæti.

Sem betur fer gerðist þetta þó þegar við vorum rétt að koma heim en ekki uppí fjalli. Úr því að þetta þurfti að gerast.

Alltaf ömurlegt þegar svona hendir en smalinn er hraustur og kemur vonandi tvíefldur á rauða dregilinn hjá okkur næsta ár.

VIð sendum okkar bestu kveðjur ,,yfir og út,, eins og við sögðum í leitinni með óskum um skjótan og góðan bata.

 

 

Það er að mörgu að hyggja þegar farið er í leitir, þessar tvær eru ósmissandi fyrir mig.

Hlíðin mín og talstöðin.

 

 

Við vorum ótrúlega heppin með veðrið þessa viku sem fjörið stóð.

Þarna má sjá Sandfellið sóla sig rétt fyrir sólarlagið á miðvikudeginum.

 

 

Þessir eru að leggja af stað í Oddastaðafjall og Ponsa til þjónustu reiðubúin.

 

 

Hrannar og Rifa í klettaklifri.

 

 

Og fleiri bætast í hópinn.

 

 

Þó svo að ekki sjáist margar kindur á þessari mynd þá var sögulegur fjöldi þegar við rákum inn.

En við höfum undanfarin ár rekið inn það fé sem kemur úr smalamennskunni fyrstu tvo dagana og dregið ókunnugt frá.

Það gerum við til að möguleiki sé að koma öllu fé inní rétt á sunnudeginum þegar allt hefur verið smalað.

 

 

Hlíðinn er brött.

 

Þessi fer á hjóli í fjallið  og stundum er stund til að slaka á.

 

Þetta er hinsvegar herdeildin sem reið til fjalla að sunnanverðu og smalaði þar.

Við voru reyndar mikið fleiri en hinir náðust ekki á mynd..........

 

 

Þessir bræður eru öflugir smalar og hér sjást þeir undirbúa sig fyrir fjörið.

Ragnar fer í Giljatungurnar en Kolbeinn á Djúpadalinn.

 

 

Þessir bræður stóðu sig vel eins og við var að búast og það gerði líka höfðinginn Straumur frá Skrúð.

 

Maron og Molli sko MMin tvö að leggja í ann.     Þessir í stuði rétt fyrir brottför.

 

 

 

Þessar sætu skvisur voru hressar að vanda og klárar í smalamennskuna.

 

 

Svenna leiðist nú ekki að hafa uppáhalds Gróuna við eldhúsborðið með sér.

 

 

Hilmar og Herdís eru heldur betur ómissandi í Giljatungurnar. 

 

 

Magnús Hallsson slakar á og er brosandi eins og alltaf þessi elska.

 

 

Bræður.

 

 

Og fjórhjólabræður..............þessir smala saman að norðanverðu.

 

 

Atli og Hrannar ræða málin.

 

 

Hörður í Vífilsdal að smala hér í fyrsta sinn.

 

 

Ósk, Gulla og Stella nutu sín vel eins og vera ber.

 

 

Frænkurnar Svandís Sif og Lóa.

 

 

Lóa með krakkana Björgu og Hrannar.

 

 

Það er alltaf stuð í Vörðufellsrétt, þessar voru hressar.

 

 

Meiri krúttin þessi tvö.

 

 

Og líka þessi.

 

 

Þessir bræður hafa alltaf verið góðir grannar okkar í Hlíðinni jafnvel þó svo að þeir hafi flutt sig um set.

Fyrst á meðan þeir bjuggu á Höfða, síðan þegar Hjalti bjó á Vörðufelli og Siggi á Leiti.

Og enn þann dag í dag þó svo að annar búi í Stykkishólmi en hinn í Borgarnesi.

Já við eigum margar góðar minningar um skemmtilegar heimsóknir og hestaferðir saman.

 

 

Hér eru svo fyrrverandi og núverandi ábúandi á Vörðufelli.

 

 

Þessar dömur mættu í Vörðufellsréttina, Stella, Stína og Hesdís ræða málin.

 

 

Sabrína og Ósk.

 

 

Þóra og Halldís spá í spilin.

 

 

Mæðgur mættar í réttir.

 

 

Litli Hallur og stóri Hallur................hefur loðað við þá í áratugi eða alveg frá kúasmala árunum í Hlíðinni.

 

 

Þessum köppum leiðist ekki að hittast og gera grín.

 

 

Rekið á milli dilka.

 

 

Brosmild í réttunum þessi.

 

 

Herdís og Jóel Jónasarbörn.

 

 

Hildur, Júlíana og Gulla.

 

 

 

Kindasálfræðingurinn að störfum.

 

 

Emmubergsmæðgur.

 

 

Það var blíðan.

 

 

Frændur.

 

 

Spekingar spá.

 

 

Feðgar telja....................og telja.

 

Þegar þetta er skrifað hefru fjörið staðið yfir frá því á miðvikudegi með smalamennskum, réttum og ýmsu fjöri.

Það var sem sagt í dag sem að 600 lömb brunuðu norður á Sauðárkrók og með því lauk þessari vikutörn.

En pásan er ekki löng því að smalamennskur halda áfram enn um sinn og stúss sem að þeim fylgir.

Ég á hinsvegar mikið magn af myndum sem teknar voru og bíða þess að birtast hér á síðunni.

Já krakkar á næstu dögum koma inn myndir úr fleiri réttum og að sjálfsögðu réttarpartýinu góða.

Það var dásamleg blíða í réttunum sem fram fóru hér á vesturlandinu í dag.

Hér koma svipmyndir frá hátíðinni í Svignaskarði sem fór að venju afar vel fram.

Við hér í Hlíðinni brunuðum og gerðum okkar skil fyrir hönd Kolhreppinga.

Það var létt yfir mannskapnum og voru réttirnar jafnvel notaðar til að sverma fyrir tíma í klippingu.

Já það mæta allir á svona hátíðir sem réttirnar eru, tamningamenn, hárskerar og allavega fólk.

Þorgeir, Skúli og Auður Ásta í stuði.

 

 

Þessar frænkur voru flottar að vanda Elísabet, Heiða Dís og Guðrún allar Fjeldsted.

 

 

Skvísurnar í Laxholti nutu sín í fjörinu.

 

 

Það gerðu líka heiðurshjónin þar á bæ.

 

 

Og ekki versnaði nú félagsskapurinn við þessi tvö.

 

 

Þrír ættliðir úr Rauðanesi.

 

 

Hugsandi menn.

 

 

Þessar flottu dömur voru sjálgefið myndefni.

 

 

Lilla er alltaf í flottustu peysunni og líka í dag.

 

 

Haukur á Vatnsenda, Steini Vigg og Helga spá í spilin.

 

 

Þórarinn frá Hamri var að sjálfsögðu mættur.

 

 

Einar í Túni tók tilboðið tveir fyrir einn.....................

 

 

Guðríður, Stefán og Ásgeir fylgjast með á kantinum.

 

 

Svo brosmildar dömur.

 

 

Haukur og Steini.

 

 

Allt að gerast.

 

 

 

Brekkubændur voru brosmildir enda ekkert annað í stöðunni.

 

 

Farið að síga á seinni hlutann.

 

 

Og réttin rétt að verða búin.

 

 

Spáð í spilin.

 

 

Og staðan tekin.

 

 

Jóhanna í Laxholti fann þennan flotta grip og vippaði í dilkinn.

 

Já þetta var góður dagur rétt eins og þeir eiga að vera.

Fyrsta fjárrétt ársins allavega hér um slóðir fór fram í dag þegar réttað var í Kaldárbakkarétt. Eins og sjá má var blíðskaparveður og allt fór fram eins og til var ætlast. Smalamennskan í gær gekk vel þrátt fyrir nýtt landslag í Hítardal en skriðan fræga setur óneitanlega svip á landið.   Þessar kindur virtust bara ánægðar með að vera komnar í dilkinn sinn enda er útsýnið úr honum með betra móti.

 

 

Húsfreyjurnar á Hraunsmúla og í Mýrdal voru kampakátar eins og vera ber.

 

Það voru líka bændur í Ystu Görðum þau Þóra og Andrés.

 

 

Benni og Óli spá í spilin.

 

 

Kristján og Dísa Magga á Snorrastöðum voru að sjálfsögðu mætt.

Dísa er sennilega að fara yfir útvarpsvitalið hjá Kristjáni bónda...........

 

 

Ungir bændur.is

 

 

Frændur ræða málin.

 

Þessir kallar voru kátir alveg eins og á að vera í réttunum.

 

 

Já og þessir líka.

 

Anna Dóra á Bergi og Ingunn í Lækjarbug fylgjast með.

Aldeilis glæsileg kindapeysan hjá henni Ingunni, sannkallaður réttarbúningur.

Þessir tveir muna tímana tvenna og tóku spjall alveg eins og við eldhúsborðið.

 

 

Hreppstjórinn okkar er hugsi og fær sér bara sæti á réttarveggnum.

 

 

Kristín í Krossholti hefur mætt oft í Kaldárbakkaréttina og lét sig ekki vanta núna.

Þarna ræðir hún við fjölskylduna á Kálfalæk.

 

 

Staðan tekin, Sigurður í Krossholti og Bogi á Kálfalæk líta á safnið.

 

 

Staðarhraunsfeðgar kátir að vanda.

 

Góður dagur í Kaldárbakkarétt og þá er haustið formlega komið.

 

 

Það var gaman að leika sér við kjör aðstæður í ferðinni okkar fínu. Jafnvel fólk á besta aldri finnur þörf hjá sér til að bregða á leik og njóta sín.   Við mæðginin í góðum gír og Mummi með myndavélina sem því miður hafði farið ósparlega með rafhlöðuna og var í fríi þennan daginn.      Áning á góðum stað.     Það er sama hvort þú ert verknemi, vinnukona nú eða húsfreyja það skemmta sér allir vel. Þessar hafa verið vinkonur í mörg ár.   Áfram veginn...........       Það er mjúkt undir fæti þarna.     Og hér er gaman.     Og njóta dagsins.     Dásemdin ein.     Ættum við að þora líka ???     Spjallað í kaffitímanum.     Hugleiðsla í fullum gangi.     Hættur að leika sér.       Stefna til hafs en þó er farið varlega eins og vera ber þegar sjórinn er annars vegar.     Leikur í lagi.     Á kvöldin var svo tekið á því í leikjadeildinni, allt að gerast.     Og planið er .................     Áhorfendabekkurinn.............. ó nei dómarabekkurinn.     Gæðingakeppnin hafin.............     Þessi var að temja og það gekk nú bara nokkuð vel.     Sjáið þið veðrið .......?? Já og morgunæfingarnar.     Slakað á í blíðinni góður dagur framundan.     Ein af meistarakokkum ferðarinnar að störfum.     Erla og Fannar ræða málin, Lífeyrissjóður minn pósar af lífi og sál.   Orð eru óþörf.  Myndin skoðist með gleraugum og hugmyndaflugi.     Við Auðséð mín erum ,,vinkonur,,     Með stefnuna á hreinu.     Lífið er dásamlegt.     Og hestaferðir................maður minn hvað er gaman.     Kátir voru karlar og markvörðurinn á pípuhliðinu er alveg að standa sig.     Svona myndir verða ekki til af sjálfum sér.  Á þessari mynd grillir í annan af aðal ljósmyndurum ferðarinnar. Takk fyrir allar flottu myndirnar Gróa Björg.     Hugsað um hafið..............     Góðar minningar eru gulli betri.