Nú er komið að því sem að ég lofaði ...............er reyndar nokkrum dögum á eftir áætlun en nú skal úr því bætt.

Dagur tvö hjá okkur í hestaferð var nokkuð sögulegur eins og við var að búast með 100 hesta hóp.

Þetta var fallegur dagur þar sem menn og hestar áttu þess kost að sýna sínar bestu hliðar í blíðunni.

Það er samt stundum þannig að þegar á reynir getur verið erfitt að standa undir væntingum.

Við mættum tímalega í Kolbeinsstaði þar sem að hestarnir höfðu notið hvíldar og góðra veitinga um nóttina.

Þegar þangað var komið fréttum við af stórum hestahópum sem voru að koma sömu leið og við ætluðum að fara.

Við biðum því átekta svo að allt gæti gengið sem best fyrir sig.

Síðan var lagt af stað niður veg, allt gekk nokkuð vel fyrst um sinn en þegar niður á flóann var komið brutust út mótmæli.

Já þetta voru afar kröftug mótmæli og þegar mótmælendurnir eru 100 og úr mörgum ,,flokkum.. þá er ekki von á góðu.

Upphófst þá mikil gandreið með kúrekaívafi sem minnti  svolítið á víkingareið fyrri tíma. Kollhnísar og aðrar frískandi æfingar voru framkvæmdar en sem betur fer komu allir heilir frá þeim verknaði.

Nokkrar fótfráar hryssur fetuðu í fótspor okkar og stefndu hraðbyr á Eldborg. Frískir folar fíluðu flóann og afgangurinn reyndi af fremsta megni að gera eitthvað annað en rétt. Nokkrar góðar raddæfingar fóru fram og eins var tekin góð æfing og upprifjun á notkun blótsyrða. Já það er nauðsynlegt að viðhalda góðri íslensku.

Leiknum lauk svo heldur seinna en ætlað var sem gerði það að verkum að ferðaáætlunin var ekki alveg eins og fyrstu hugmyndir gerðu ráð fyrir.  Við riðum því bara í Kolviðarnes og nutum gestrisni Jóns bónda þar.

Dagur þrjú var svo dagurinn sem að við riðum frá Kolviðarnesi að Stakkhamri. Þegar við mættum í Kolviðarnes hittum við þennan skemmtilega grís. Hann leyfði kokkinum að vega sig og meta í þeirri trú að þeir ættu ekki eftir að hittast á einhvejum veitingastaðnum.   Þessum varð vel til vina og nú er bara næsta mál að fá þessa í garðinn í Garðabænum.   Þessa flottu mynd tók hann Guðbrandur Örn Arnarsson af hluta hópsins ríða í átt að Hausthúsum. Þegar við lögðum af stað frá Kolviðarnesi var þó nokkur orka í hrossunum og þau alveg til í allt. Það var því mikill hraði þegar við lögðum í hann og ekki laust við spennu í mannskapnum líka. Mikil umferð var á fjörunum þennan dag og stutt á milli hópa. Þegar við komum yfir Núpunesið tekur reksturinn á rás og stefndi á fullri ferð í land. Á þeim tímapunkti var gott að hafa mikið af sprækum og velríðandi ferðafélögum með.     Þessi spræki ,,dalaprins,, kom eins og kallaður í fjörið og minnti helst á íþróttaálfinn sem gjarnan kemur fljúgandi þegar vinir eru í vanda. Hann kom á fleygiferð frá öðrum hópi sem hafði misst einni gæðinginn í átt að landi.     Og þegar vandinn er leystur flýgur hann á brott.................með gull hattinn á bakinu. Já þeir eru flottir kallarnir í dölunum.     Þegar komist var fyrir hópinn á syngjandi ferð og honum snúið til betri vegar lækkaði blóðþrýstingurinn til mikilla muna. Það er þó alveg ógleymanlegt þegar við náðum að snúa hópnum við hvernig hann sveimaði í stóran hring. Það var eins og hann væri að búa sig undir lendingu. Já þetta var sannarlega vígalegasti baugur sem við höfum riðið. En það er töff að ,,hringteyma,, 80 hross á svona flottu reiðsvæði.   Allt gekk síðan vel hjá okkur að Stakkhamri en þar voru hrossin í góðu yfirlæti um nóttina.     Það var nú meiri happafengurinn að fá hann Þorgeir með okkur í ferðina. Þarna eru hann og Skúli að hugsa málið.     Þessar mægður eru alltaf svo flottar.     Og ekki eru þessar síðri brosa svo fallega með Baltasar vini sínum.     Þessi fjölskylda er alveg kominn í hópinn og teljast þau fullgildir félagar í ferðafélaginu ,,Beint af augum,,     Þarna var bara gaman hjá þessum.     Sigurður Miðhraunsbóndi með einum besta ljósmyndara sem ég kannast við.     Þorgeir og Sveinbjörn passa uppá að allt fari vel fram í ferðinni.     Járningar eru helstu áhugamál þessara bræðra...............sko stundum.     Dagur fjögur var líka bjartur og fagur. Við nutum okkar einhesta á fjörunum eftir að hafa komið stóra hópnum fyrir. Það var líka gaman að fá góða gesti frá Ameríku sem komu með okkur og tóku góðan reiðtúr á fjörunum. Við fengum líka skemmtilega heimsókn einmitt frá eigendum Framtíðarsýnar sem gátu nú loksins séð bæinn hennar. Um kvöldið fór svo allur hópurinn í dekur á Hótel Eldborg en þar var tekið á móti okkur með glæsibrag. Maturinn var frábær og öll þjónusta til mikillar fyrirmyndar. Já það er alveg þess virði að fara í mat til hans Óla skal ég segja ykkur.     Dagur fimm var dagurinn sem við riðum frá Melum og að Hömluholti. Áfram var blíða og nú gekk allt eins og best var á kosið, hrossin orðin stillt og prúð.   Eins og sjá má ....................     Slökun í áningu.     Svo er það hópreiðin, við erum rosalega að vanda okkur.............     Burtreiðar.............     Jonni.............mig langar svona.............mikið í hestakaup. Já þó svo að þessir bræður hafi ekki enn verslað í ferðinni þá er það staðfest að a.m.k ein hestakaup hafa farið fram í ferðinni.     Einbeittir..............     Ung og flott hestastelpa.   Á morgun eru svo nýr dagur með enn fleiri ævintýrum.

Það er boðið uppá blíðu i dag eins og vera ber í hestaferð.

Þar kom að því..................dagur eitt í hestaferð er staðreynd.

Eftir söguleg met í járningafjölda og óþarfa skipulagi var lagt af stað.

Hrossahópurinn taldi hvorki meira né minna en 100 hross en mannskapurinn eitthvað færri.

Þetta fyrsta kvöld var riðið frá okkur hér í Hlíðinni og niður að Kolbeinsstöðum.

Ferðin gekk mjög vel en ferðahraðinn var vel í efri mörkum eins og getur gerst þegar spenningurinn er mikill.

Um helgina fór fram árleg kvennareið hjá kellunum í sveitinni og öðrum góðum konum.

Þema reiðarinnar var rautt og var því sjálfsagt að gramsa í fataskápnum og reyna að finna eitthvað við hæfi.

Hjá mér var ekki um mikið að moða en eina rauða flíkin var rifin út og að sjálfsögðu smelltum við á okkur varalit við hæfi.

Konurnar riðu frá Minni Borg að Söðulsholti með viðkomu hjá bændunum á Rauðkolsstöðum.

Við hér í Hlíðinni höfum lang oftast verið ótrúlega heppin með krakkana ,,okkar,,

En í sumar held ég að öll met hafi verið slegin hvað það varðar, þvílíkir snillingar þessar elskur.

Þessi mynd lísir vel stemmingunni sem verið hefur í hópnum, bros og jákvæðni.

Við smelltum þeim í merktar peysur fyrir landsmótið.

Maron og Majbrit komu með okkur þangað en Jacob var bústjóri heima.

Já þegar ég hugsa til þeirra rúmlega 60 sem hafa verið hjá okkur þá get ég ekki gert uppá milli þeirra.

Hvert á sinn hátt hafa verið dásamleg.

Karún mín nýköstuð þann 5 júní s.l ég var svo skjálfhennt þegar ég tók þessa mynd að það er mesta furða hvað hún er lítið hreyfð.

Já blóðþrýstingurinn fór aðeins úr böndunu þetta kvöld enda mikið í húfi. Ég var mætt á staðinn til að fylgjast með gömlu minni kasta og hugðist taka langt og ýtarlegt videó af viðburðinum.  Allt gekk að óskum til að byrja með en svo fór gamanið að kárna. Folaldið var með aðra framlöppina ofan á hausnum og þeir sem hafa lent í því að draga folald frá hryssu vita að það er FAST. Þar sem klukkan var rétt að verða tvö að nóttu og ansi fáliðað heima fyrir voru góð ráð dýr. Eftir mikið fát og misheppnaðar hringingar var ekkert annað í stöðunni en smella sér á jörðina spyrna í bossann á gömlu og taka á af öllum kröftum. Sem betur fer tókst þetta hjá okkur Karúnu og myndar hryssa kom í heiminn.

Ég veit ekki hvor var dasaðri hryssan eða frúin. Folaldið var sprækt, stóð fljótt upp og komst á spena svo að allt leit vel út og ekki sjáanleg nokkur vandræði.

Frúin fór í háttinn alsæl með hvernig til tókst...............hún fær nú helst dramaköst yfir ferfættum sparigripum.

En fjörið var ekki búið.

Sláttur hófst hér í Hlíðinni þann 22 júní.

Mummi rauk af stað í miklum ham eftir sigur okkar manna á EM í fótbolta.

Hólbrekkan og Hvammurinn urðu fyrir valinu en þessi tún voru alltaf talnin með tiltektinni í kringum gamla bæinn.

Dásamleg er lyktin af ný slegnu grasi og  virkar eins og skotheld staðfesting á því að nú er sumarið komið.

Það er orðinn árviss viðburður að við hér í Hlíðinni smellum okkur á Löngufjörur í kringum 17 júní.

Ferðin verður alltaf lengri og lengri svo það lítur út fyrir að þjóðhátíðardagurinn verði að þjóðhátíðarvikunni áður en langt um líður.

Að þessu sinni var hópurinn stór og afar skemmtilegur.

Hér á eftir kemur smá sýnishorn af því hvað það var gaman hjá okkur.

Þegar sólin var að brjótast í gegnum morgunþokuna kom þessi litli hestur í heiminn.

Þetta er hann Sólstafur frá Hallkelsstaðahlíð, undan Ási frá Hofsstöðum og Létt frá Hallkelsstaðahlíð.

Þegar húsfreyjan varð eldri á síðasta ári fékk hún eina 5 folatolla í afmælisgjöf, nokkrir af þeim verða folöld í ár.

Já afmælistollarnir mínir breytast nú óðfluga í gæðingsefni.

Get ekki lýst því hvað það er gaman að verða 50+

Sumarið er tíminn.............

Þessi var alsæl með grænu grösin og hafði sýnilega ekki miklar áhyggjur af snjónum í fjöllunum.

Það höfum við ekki heldur enda er hann nauðsynlegur til að viðhalda góðum skilyrðum bæði í vatnsbúskapnum og gróðurfarinu.

Nú eru bara rétt rúmlega 20 kindur eftir að bera og unnið að því hörðum höndum að marka út og klára sauðburðarstúss.

Það verður kærkomið að kasta kveðju á síðustu kindina um leið og hún fer í gegnum hliði og uppí fjall. Hvenær sem það nú verður.

Þó svo að oftast sé nú blíða hér í Hlíðinni eru nú til undantekningar á því.

Það var allavega ekki gott í ,,sjóinn,, þennan morguninn og sennilega hefði sjóveikin tekið öll völd ef lagt hefið verið í ann.

Lambféð stendur í skjóli og freistar þess að bíða af sér veðrið en þegar veðrið hefur staðið í á þriðja sólarhring verður að skjótast á beit.

Bæjarlækurinn er orðinn frekar ljótur og eins gott að engum detti í hug að rjúka yfir hann.

Það jákvæða er að það grænkar og grænkar það er jú draumur bóndans á þessum tíma.

Aðfaranótt 25 maí þegar bæði var hífandi rok og rigning kom þessi jarpa hryssa í heiminn.

Móðir er Snekkja frá Hallkelsstaðahlíð og faðir Skýr frá Skálakoti.

Ég var nýkomin heim af kvöldvakt og varla vakandi nema á öðru auga þegar mér var litið út og sá að eitthvað hvítt lá fyrir aftan hryssuna.

Þar sem engar líkur voru á ljósu folaldi rauk ég útí bíl og stundaði ofsaakstur út á tún. Sem betur fer stóð hryssan upp í tæka tíð og allt fór vel. Eftir margar stilltar og fallegar vornætur valdi Snekkja þessa skuggalegu nótt.

Eigandinn Mummi hefur ekki enn valið nafn á hryssuna.

Mynd Kolbeinn Sverrisson.

Nú fer að síga á seinni hlutann á sauðburðinum hér í Hlíðinni.

En samkvæmt nýjustu tölum eru rétt rúmlega 100 eftir að bera.

Burður hefur gengið nokkuð jafnt og þétt uppá síðkastið eftir líflega byrjun.

Þessi fallegi dagur.

Sauðburðarljótan vex hraðar en fylgji nokkurs forsetaframbjóðanda svo það var ekki val um sjálfsmynd hér í upphafi frétta.

Sauðburður er kominn á fulla ferð og sennilega um helmingur borinn þegar þetta er skrifað. Ég hafði háleit markmið um að setja hér inn fréttir daglega en tíminn sem vantar í sólarhringinn var ákkúrat sá tími. Við fengum lömb undan öllu þeim hrútum sem að við notuðum í sæðingunum í vetur. Mörg falleg sæðingslömb fæddust þetta árið m.a undan Kornilíusi, Salamon, Roða og fl.

Fyrstu lömbin voru sett út í gær og fullorðnir hrútar standa nú í rúllu og njóta lífsins áhyggjulausir um sauðburð.

Þeir komast sennilega ekki í félag ábyrgra feðra því einhvern veginn finnst mér þeim vera slétt sama um allt nema desemberfjörið.

Meðfylgjandi mynd sýnir Mumma og Gangskör í léttri sveiflu með vindinn og kuldann sem ferðafélaga.

Jæja það er víst floginn einn mánuður eða svo bloggið orðið heldur betur útundan.

Nú er eins gott að halda því fram að eitthvað gagnlegt og gáfulegt hafi verið afrekað þessar vikur.

Það er allavega þannig stemming núna að ekki hefði veitt af svo sem einum mánuði í viðbót þennan veturinn.

Til að byrja einhversstaðar á fréttunum þá gerðum við góða ferð í Búðardal um daginn.

Ferðin var bæði nýtt til að sýna sig og sjá aðra.

Mummi tók þátt í opnu íþróttamóti Glaðs og nældi sér í gull í töltinu. Húsfreyjan var afar kát með það þar sem að hann var á spari Brúnku minni henni Gangskör.  Hann keppti einnig á Fannari í 5 gangi og varð þar í 3 sæti og hafnað í 2 sæti í skeiðinu.