Félagar og velunnarar Ungmennafélagsins Eldborgar í Kolbeinsstaðahreppi gerðu sér glaðan dag í tilefni af 100 ár afmæli félagsins.

Boðað var til kaffisamsætis í Lindartungu þann 22 ágúst s.l og að sjálfsögðu var brugðið á leik í tilefni dagsins. Farið var yfir sögu félagsins í stuttu máli og gafst gestum kostur á að skoða fundagerðabækur félagsins. Bækurnar eru mikill fjársjóður sem geyma upplýsingar um tíðaranda liðins tíma.

Ljóst er að þó svo að félagið hafi verið mjög virkt á tímabili þá hefur sú virkni ekki verið eins og fyrstu árin.

Í máli Kristjáns Magnússonar á Snorrastöðum sem fór yfir sögu félagsins kom m.a fram að fjöldi funda var með ólíkindum.

Um árabil var t.d siður að funda á gamlársdag en þess ber að geta að samgöngur og ferðamáti var verulega frábrugðinn því sem nú er. Já það hefur sennilega ekki verði skroppið sveitina á enda í einum grænum árið 1915.

Smá sýnishorn af bókunum góðu.     Þessar dömur muna nú tímana tvenna og mættu hressar og kátar í afmælið. Lóa frænka mín í Hallkelsstaðahlíð, Inga frá Snorrastöðum og Inga á Kaldárbakka.     Þessir strákar voru að sjálfsögðu mættir, Sveinbjörn frændi minn og Lárus í Haukatungu.     Keppt var í ,,margþraut,, sem er flókin og erfið keppnisgein................ Á meðfylgjandi mynd eru Albert á Heggsstöðum og Ásbjörn í Haukatungu að reyna með sér í súludansi. Formaður Ungmennafélagsins Þráinn í Haukatungu dæmir af mikilli innlifun.   Kolhreppingar gera sér gjarnan glaðan dag þegar þeir hittast. Þá er nokkuð sama hvort um þorrablót, jólaball nú eða smalamennsku er að ræða. Þjóðhátíðardagurinn er dagurinn sem allir leika sér og þar hefur Ungmennafélagið Eldborg alltaf spilað stórt hlutverk. Ekki er hægt að nefna þessar uppákomur án þess að nefna hitt félagið okkar Kvenfélagið Björk. Þar starfar hópur kvenna sem sér til þess að allir fari saddir heim. Þessi félög eru samfélaginu afar dýrmæt. Kynslóðabilið.............ja það er frá vöggu til grafar og því eru allir með.     Það voru góð tilþrif í boltareiðinni og má vart á milli sjá hjá hverjum fer betur. Mummi og Steinar Haukur Traðarbóndi ryðjast fram völlinni.     Magnús á Snorrastöðum og Tumi í Mýrdal eru fótfráir.     Ljóst má vera eftir þennan góða dag í Lindartungu að einhverjir hreppsbúar geta valið úr atvinnutækifærum. Hvaða kvennalið þarf ekki á henni Áslaugu okkar í Mýrdal að halda ?     Nú eða landsliðsmarkvörðurinn hann getur bara pakkað saman.............. Kristján Snorrastaðabóndi sér bara um þetta, þvílík tilþrif.

Já þetta var skemmtilegur dagur og alveg ljóst að Kolhreppingar kunna svo sannarlega að hafa gaman saman. Fleiri myndir eru væntanlegar í albúmið.

Lyfting frá Hallkelsstaðahlíð.

Faðir Gosi frá Lambastöðum og móðir Upplyfting frá Hallkelsstaðahlíð.

Þar er alltof sjaldan sem við smellum myndum af því sem hér er í gangi.

Tókum smá syrpu um daginn en betur má ef duga skal.

Hér koma nokkrar myndir af hryssum sem eru í þjálfun núna.

Þessi mynd er tekin af Steinholtinu.

Síðustu dagar hafa verið einstaklega fallegir hér í Hlíðinni og Hnappadalnum öllum. Allt hey er komið í plast og einungis eftir að slá það sem við köllum inní hlið. Gæðin eru mjög góð en magnið síðra. Þetta verður sennilega ágætis blanda við fyrningarnar frá því í fyrra sem eru heldur leiðinlega blautar. Nú er bara að vona við fáum rigningu í hófi til að vökva hánna.

Ég notaði góða veðrið til að smella mér í Borgarfjörðinn með þrjár hryssur sem áttu þar plönuð stefnumót. Höfðinginn Þytur frá Skáney tók á móti þeim Kolskör og Þríhellu eins og sönnum ,,séntilhesti,, sæmir.

Hann bauð þær velkomnar á sinn hátt en ég held að hann hafi verið dauðfeginn að þær óskuðu ekki eftir þjónustu í þessum hita.

Þristur frá Feti var ekki mættur í sitt hólf svo að Sjaldséð og Burtséð nutu bara sólarinnar og létu sig dreyma. Ég trúi nú ekki öðru en að það komi eitthvað efnilegt og gjaldgengt í Skjónufélaði út úr þessu ferðalagi. Fyrst ég fékk skjótta hryssu undan Sjaldséð og Loka frá Selfossi þá ætti þetta ekki að klikka.     Nú er hún Carolina okkar farinn en hún var hér hjá okkur í rúman mánuð og stóð sig með mikilli prýði. Skólinn hjá henni í Danmörku að bresta á og þá finnst manni svolítið að koma haust.   Mamma prjónaði peysu á dömuna svo að henni verði ekki kalt í Danmörku. Hahaha............ er ekki annars 20 stiga hiti í Danmörku en 6 stig hér.   Heyskapurinn er í fullum gangi og liggur nú flatt á ca 20 hekturum. Allt er komið í plast og heim af Melunum en bara í plast á Kolbeinsstaöðum, Rauðamel og Vörðufelli. Nú er bara að vona að þurkurinn verði alla helgina og þetta náist allt saman, ilmandi hey með dásamlegri lykt.     Sumir eru bara sætari en aðrir..............     Svartur með hvítar loppur og ein mórauð dama.     Þessir ofurduglegu fjárhús og hesthúskettir eru að leita að góðu fólki sem getur nýtt starfskrafta þeirra. Þeir eru líka kassavanir og yfirmáta snyrtilegir svo þeir koma líka sterkir inn sem hefðarkettir í heimahúsum. Endilega hafið samband við umboðskonuna þeirra............

Einn sólbjartan dag í sumar fengum við hér í Hlíðinni góða gesti frá Danmörku.

M.a nemendur sem verið hafa á reiðnamskeiðum hjá Mumma.

Þessi flotta hryssa vakti mikla lukku þegar hún kom í heiminn, hún er undan Sjaldséð og Loka frá Selfossi.

Liturinn er flottur en á eftir að breytast í grátt þegar fram líða stundir.

Hryssan hefur ekki enn hlotið nafn en það stendur til bóta.

Vorið kom í gær þann 7 júní og ekki orð um það meir.

Eða...................ef að þið efist þá var rok og rigning í allan dag svo þetta er staðreynd.

Já vorið er komið og grundirnar gróa.........enda kominn tími til.

Það var orðið full einfallt mál að telja stráin og því var það kærkomið að sjá græna litinn breiðast út eftir rigninguna.

Örfáar kindur eru eftir óbornar en þó nokkuð er enn eftir af fé inni. Það er ekki einfallt mál að sleppa mörg hundruð lambám út á tún þegar gróður er lítill og láta allt ganga upp.

Annars hefur sauðburðurinn gengið vel að öllu leiti nema hvað gras og hita varðar.

Verð þó að segja að þessi sauðburður hefur verið nokkuð strembinn þar sem hann fór skart af stað og því varð allt pláss fljótt uppurið. Við erum svo gamaldags að við látum helst ekki út fyrr en atlætið er orðið nokkuð sæmilegt. Það krafðist mikillar vinnu og vökutíma þetta vorið að halda öllu í standi.

Það er því alveg hægt að skrifa allar auka hrukkur, grá hár og styrt skap á brasið.

En sauðburður er samt eitt það skemmtilegasta sem til er.

Sauðburðurinn hefur gengið vel en það sama er ekki að segja um grassprettuna.

Hitastigið er ekki eins og best verður á kosið jafnvel niður undir frostmark á nóttunni og úrkoman ísköld eftir því. Ekki gaman að marka út undir þeim kringumstæðum enda er mikill fjöldi ennþá inni.

Óbornar eru komnar niður undir 50 og stór hluti af þeim gemlingar.

Þessi hryssa kemur mér alltaf í gott skap, það er sama hvort ég er í reiðtúr nú eða bara að skoða mynd af henni.

Já Gangskör mín er uppáhalds hjá húsfreyjunni.

Á myndinni eru Gangskör og Mummi að leika sér í Búðardal.

Snillingurinn hann Toni tók myndina, takk fyrir afnotin af myndinni.

Það veitir ekki af að ylja sér við eitthvað notalegt og láta sig dreynma um sól, blíðu og gras.

Síðast liðna nótt var kuldalegt og úrkoman var krap en þegar stytti upp var hitastigið ansi nálægt frostmarkinu. Enn er beðið með að setja lambfé út en þrengslin eru orðin þannig að nú er ekki undankomu auðið.

Burðurinn gengur jafnt og þétt sennilega eru u.þ.b 240 óbornar.

Hamingjan er hér gæti þessi mynd heitið en þarna er hún Kristín Rut að burðast með litla flekku.

Sauðburðurinn byrjaði með stæl og hélt mannskapnum alveg við efnið.

Þegar hvað líflegast var báru 86 á sólarhring og þann næsta urðu þær 72. Það er einum of þegar ekkert var hægt að setja út og plássið ja svona næstum ekkert.

En allt tókst þetta ljómandi vel með hjálp okkar góða fólks eins og svo oft áður. Ég þori varla að segja það en sauðburðurinn hefur gengið vel og ánægjulega fyrir sig.

Nú er bara að telja stráin og bíða eftir því að geta farið að marka út.

Þessi voru í aðal partýhorninu.

Kæru vinir hvað get ég sagt ?

Jú, takk fyrir að gera fimmtugsafmælið mitt algjörlega ógleymanlegt.

Ég hafði miklar væntingar fyrir kvöldið en ég er 100 % ánægðari en mig nokkurn tímann dreymdi um.

Þið eruð dásamleg og ég er ykkur óendanlega þakklát.

Kærar þakkir fyrir komuna, kveðjurnar, stórkostlegar gjafir og bara fyrir það að eiga ykkur að.

Dásamlegt.

Það er efni í margar bloggfærslur að tíunda það sem fram fór en til að byrja með ætla ég að smella inn nokkrum myndum.

Þá er komið að því.

Þar sem húsfreyjan er oðrin hálfrar aldar gömul er ekki seinna vænna að fagna því.

Af því tilefni verður fagnað í Félagsheimilinu Lindartungu í kvöd 25 apríl kl 19.00

Léttar veitingar, stuð og stemming. Óvæntar uppákomur og algjörlega fyrirséðar í bland.

Þeir sem vilja fagna með frúnni eru hjartanlega velkomnir.

Kæru vinir hlakka til að sjá ykkur.

Sigrún

Dásamlegar minningar frá samverunni á herbergi 315 í Laugargerðisskóla.

F.v Helga frá Heggstöðum sem ber ábyrgð á þessari mynd, Sigríður Jóna í Hraunholtum, húsfreyjan fimmtuga í Hallkelsstaðahlíð og Arnfríður frá Breiðabólsstað á Skógarströnd.

Þegar þetta er skrifað hefur húsfreyjan verið hálfraraldar gömul í svona fimm tíma eða svo.

Kom í heiminn átta mínútur fyrir sex á sumardaginn fyrsta sagði mamma mér í gær.

Skrítin tilfinning að vera komin á sextugsaldurinn en þó svo yndisleg og ekki öllum gefið.

Dagurinn var góður eins og flestir mínir dagar. Salómon svarti vakti mig með söng sem sennilega var ekki afmælissöngurinn heldur nett skipun um að koma mér fram úr sem fyrst. Það var svo algjör tilviljun að honum langði í mat einmitt á þessum tíma.

Sól skein í heiði hér í Hlíðinni og fuglarnir sungu tónverk af bestu gerð.

Deginum var svo vel varið við bústörf og önnur verk sem telst til forréttinda að fá að framkvæma. Yfirsnúningur er eftirlæti afmælisbarnsins en með meiri reynslu af lífinu er kannske rétt að velja sér annað uppáhald.

Þegar dásemdar íslenska lambakjötsins var notið hafið klukkan tifað óhóflega og nálgaðist óðum níu.

Ef að tíminn flýgur þá er gaman, munið það kæru vinir.

Dagurinn var kryddaðu með nokkrum tugum af skemmtilegum símtölum sem innihéldu árnaðaróskir í tilefni dagsins. En þegar ég settist við tölvuna og sá að hátt í fimmhundruð manns höfðu gefið sér tíma til að senda mér línu................þá fékk ég bara sand í augun.

Nú er næsta verkefni að lesa allar þessar fallegu kveðjur. Þetta eru kveðjur úr nokkrum heimsálfum.

Kveðjur frá vinnufólkinu mínu, frændfólki, vinum og meira að segja nokkrar frá hestunum mínum.

Skemmtilegir húmoristar fá að njóta sín og einn vinnumaðurinn var sennilega að díla um launahækkun því hann óskaði mér til hamingju með 30 árin.

Þetta er dásamlega gaman sennilega væri rétt að verða oftar fimmtug.

Þann 25 apríl ætla ég svo að fagna þessum áfanga í Félagsheimilinu Lindartungu kl 19.00

Léttar veitingar, stuð og stemming.

Þeim sem langar að fagna með mér og eiga góða kvöldstund eru hjartanlega velkomnir.

Njótið lífsins kæru vinir, lífið er núna.