Það var fallegur dagur í Hnappadalnum þann 29 mars.

Litirnir sem náttúran bauð uppá voru einstaklega smekklegir.

Já það er hægt að gera margt á svona dögum.

Páskarnir fóru vel með okkur reyndar svo vel að listin á páskaeggjum og mat var orðin frekar lítil á annan dag páska.

Mummi smellti sér til Ameríku og er þar í vellystingum hjá Gosa og fleiri góðum vinum.

Við sem heima vorum nutum góðs af því að góður hluti stór fjölskyldunnar kom saman í ,,því efra,,

Þrjú efstu liðin í Vesturlandsdeildinni í hestaíþróttum árið 2016.

1.Snókur/Cintamani – 187 stig

Hanne Smidesang – liðsstjóri, Jakob Svavar Sigurðsson, Leifur Gunnarsson, Benedikt Þór Kristjánsson.

2.Leiknir – 167 stig

Randi Holaker - liðsstjóri, Haukur Bjarnason, Berglind Ragnarsdóttir, Konráð Valur Sveinsson.

3.Eques – 141 stig

Guðmundur M. Skúlason – liðsstjóri, Bjarki Þór Gunnarsson, Guðbjartur Þór Stefánsson, Pernille Lyager Möller.

4.Hjálmhestar – 130 stig

Máni Hilmarsson – liðsstjóri, Þorgeir Ólafsson, Julia Katz, Sigurður Sigurðarson.

5.Trefjar – 117 stig

Gunnar Halldórsson – liðsstjóri, Halldór Sigurkarlsson, Iðunn Silja Svansdóttir, Styrmir Sæmundsson.

6.Berg/Hrísdalur – 115 stig

Anna Dóra Markúsdóttir - liðsstjóri, Jón Bjarni Þorvarðarson, Siguroddur Pétursson, Lárus Ástmar Hannesson.

Lið Snóks/Cintamani fagnaði sigri í 4 af 5 greinum deildarinnar og vann nokkuð sannfærandi sigur en 20 stigum munaði á þeim og Liði Leiknis sem endaði í öðru sæti.

Það voru svo lið Trefja og Berg/Hrísdalur sem höfnuðu í tveim neðstu sætunum og missa því sæti sitt í deildinni fyrir næsta ár en gætu þó unnið sæti sitt aftur í gegnum úrtöku.

Fannar og Mummi gerðu góða ferð í Borgarnes þegar þeir tóku þátt í KBmótaröðinni fyrir stuttu.

Þ.e.a.s þegar keppt var í flugskeiði í gegnum höllina.

Þeir félagarnir sigruðu þá keppni og á meðfylgjandi mynd eru þeir að vega og meta verðlaunagripinn. Mummi fór einnig með Gangskör sem endaði í 5 sæti í tölt.

Það er líflegt hér í Hlíðinni eins og svo sem alltaf. Góða vinnufólkið okkar stendur sig með mikilli prýði og um þessar mundir erum við svo heppin að vera með verknema frá Danmörku. Og svo er hún Beký okkar í heimsókn líka en hún var einu sinni að vinna hjá okkur í Hlíðinni.

Já mikið fjör og mikið hlegið hér á bæ.

Góða veðrið er alltaf skemmtilegt og sennilega fær maður aldrei nóg af því. Það er verst hvað maður ætlar alltaf að gera mikið þegar það stendur. En með aldri og þroska venst maður því að ekki er endilega víst að alltaf hafist af.

Við Mara sparitík ætlum að gefa í og vera sérlega duglegar að læra til smala-ofurhunds í apríl.

Mara er frá Marinó og Freyju bændum á Eysteinseyri við Tálknafjörð.

Sennilega er best að námið hjá okkur hér heima hefjist 1 apríl.

Þetta verður eins og þegar snillingar hefjast handa við að læra til prests. Við munum leggja hart að okkur við námið en svo kemur í ljós hvort við fáum ,,brauð,, eða förum bara að harka í einhverri annari atvinnugrein. Ferðaþjónustan kemur sterk inn ef ekkert gengur í bransanum.

Við gætu kannski passað uppá að norðuljósafarar færu sér ekki að voða.

Ferðamannaforráðar væri kannski eitthvað fyrir okkur Möru ?

En ég átti alltaf eftir að segja ykkur frá því að þegar húsfreyjan varð 50 ára (sem hefur bara gerst einu sinni) fékk hún margar skemmtilegar gjafir. Þar á meðal var gjöf frá Svani og Höllu í Dalsmynni sem sagt tamningatímar á Möru.

Mér þótti afar vænt um þessa gjöf þar sem ég ákvað að túlka hana þannig að Svanur hefði allavega trú á annari hvorri okkar.

Það var svo einn fagran dag sem ég mætti með Möru mína til Svans. Þar sem húsfreyjan var ný orðin fimmtug og reynslunni ríkar fór hún betur með spenninginn en Mara. Hún hafði frekar litla reynslu af bílferðum og nýjum bæjum. Kom reyndar í pappakassa frá Eysteinseyri en það var sennilega grafið og gleymt.

Þegar Mara kom útúr bílnum á hlaðinu í Dalsmynni réði hún sér vart fyrir fögnuði og forvitni. Hún sem er róleg, ljúf og meðfærileg heima fyrir breyttist skyndilega í ofvirkan krakka sem aldrei hefur heyrt um Rídalín.

Það var eins gott að bleika hálsólin sem keypt var í KS fyrir margt löngu var sterk. Ekki var síður heppilegt að pundið í húsfreyjunni vegur svolítið og því varð skoðunarferðin um Dalsmynnisland heldur styttri en Mara hefði kosið.

Eftir örskoðun á smalahólfi og sauðfé var Möru boðin gisting á fína hundaóðalinu hans Svans. Húsfreyjan drakk kaffi og brunaði síðan heim með krosslagða fingur og von í brjósti um þokkalega hegðun Möru.

Þegar liðið var vel á aðra viku var tímabært að sækja gripinn. Við útskrif var auðvitað farið með Möru í kindur til að sýna hvernig staðan væri á henni. Ekki var annað að sjá en þeim Svani og Möru hefði samið þokkalega enda var það fyrir mestu.

Eins og á alvöru tamningastöðum er mikið um að vera og þegar Svanur og Mara höfðu sýnt hvað í þeim bjó var næsti hundur kominn á hliðarlínuna. Var því ekkert að vandbúnaði að leggja af stað heim með gripinn.

Þá var bara að smella kossi á hundatemjarann og halda heim frekar hressar í bragði............. báðar tvær.

Nú er það bara okkar Möru að finna út á hvorri hann hafi trúnna...........

Verkefni fram undan er hinsvegar að venja saman tík og húsfreyju með það að markmiði að þær verði nothæfar til smalamennsku.

Geldu gemlingarnir eru vonandi til reiðu eins og til var ætlast.

Góðar stundir.

Fósturtalning fór fram í gær þegar Guðbrandur í Skörðum kom og kíkti í ,,jólapakkana,, hjá okkur.

Hér á bæ er alltaf svolítill kvíði fyrir þessum degi en líka spenningur.

Að þessu sinni getum við bara vel við unað og erum mjög ánægð með útkomuna á eldra fénu.

Gemlingarnir sem komu afar vel út í fyrra hafa ekki lagt línurnar fyrir komandi kynslóð.

Eða með öðrum orðum gemlingar þessa árs eru ekki að standa sig jafn vel og gemlingarnir í fyrra.

Það er þó ljóst að við eigum von á fjölda lamba og alveg þess virði að láta sig hlakka til sauðburðarins í vor.

Þrí og fjórlembur hafa nú fengið sérstakan sess í fjárhúsunum og njóta dekurs, eins er gert sérlega vel við tvílemdu gemlingana.

Já það borgar sig að standa sig.

Líflands fimmgangurinn í Vesturlandsdeildinni í hestaíþróttum fór fram í gær.

Þessar tvær dömur röðuðu sér í efstu sætin, algjörlega verðskuldað. Pernille Lyager Möller og Álfsteinn frá Hvolsvelli sigruðu en í öðru sæti urðu Randi Holaker og Þytur frá Skáney.

Á myndinni er fulltrúi Líflands í Borgarnesi hún Guffý okkar með stelpunum.

Á þessari mynd er sjóaðasta fjölmiðlamanneskjan í félaginu að leiða okkur í allan sannleikann um það hvernig við getum litið betur út.

Þessar aðgerðir dugðu þó skammt þar sem að allur farði flaut í burtu eftir næsta hláturskast.

Það eru góðar horfur á að það verði glatt á hjalla hjá Skjónufélagsliðinu í kvöld.

Undirbúningur fyrir aðalfund (i) er í fullum gangi og eins og í öðrum virðulegum félögum hefur verið birt dagskrá aðalfundarins.

Dagskrá:

Venjuleg og óvenjuleg aðalfundastörf.

Ekki inntaka nýrra félaga.

Önnur mikilvæg mál og önnur ónauðsynleg mál.

Fundi slitið þegar allir verða búnir að fá nóg.

Þungar veitingar.......

Að sjálfsögðu verður barist um verðlaunagrip félagsins en hann er veittur þegar þurfa þykir.

Á meðfylgjandi mynd má sjá gripinn sem að sjálfsögðu er þetta dýrindis málverk sem er fyrir miðju á myndinni.

Svona ykkur að segja á ég von á meistarakokki af bestu gerð svo nú stendur húsfreyjan í ströngu.

Ja svona til að verða sér ekki til ævarandi skammar.

Matseðillinn fyrir kvöldið er klár en tilþrif í eldamennsku verða sýnd að afloknum nokkrum reiðtúrum.

Fram verður borið:

Syndandi vestfirðingur með hollustu hræru.

Hamingjusamt heiðarlamb með grænmetispartýi.

Viðförult túnlamb með heimsborgar yfirbragði.

Heilsusamlegur rjómaís með Svissneskum gullmolum og gamansömum berjum.

Dalalífskaffi með Konna frænda og nokkrum sérvöldum Sigfríðum.

Þessu verður svo skolað niður með veigum í öllum regnbogans litum.

Nánar um það síðar.

Geiri kallinn skartar hvítu eins og fallegur fermingadrengur. Ekki slæm byrjun á deginum að kíkja á hann.

Fyrir þá sem hafa fylgt mér hér á blogginu lengi kemur þessi mynd.

Þarna er Hjalti dýralæknirinn okkar með nöfnu sína hana Hjaltalín.

Þegar Skúta móðir hennar veiktist veturinn 2012 - 2013 var hún fylfull eftir Álfarinn frá Syðri- Gegnishólum.

Margra mánaða meðferð og lyfjagjafir höfðu engin áhrif á Hjaltalín sem þá var í móðurkviði.

Í dag hittust þau einu sinni enn Hjaltalín og nafni hennar Hjalti og það fór bara vel á með þeim.

Léttlind frá Hallkelsstaðahlíð, hér æfir hún grimmt fyrir töltkeppni framtíðarinnar.

Létt frá Hallkelsstaðahlíð móðir Léttlindar í sýningu á Hellu.

Létt fór í 1 verðlaun árið 2007.

Létt er nú fylfull eftir Ás frá Hofsstöðum í Garðabæ.

Dúr frá Hallkelsstaðahlíð er ansi hreint ,,mömmulegur,, og sýnir svipaða takta og mamma hans gerði.

Snekkja frá Hallkelsstaðahlíð er fædd árið 2008 og sigraði folaldasýningu í Söðulsholti sama ár.

Þarna er Snekkja í stuði en hún hefu nú fengið annað hlutverk og er fylfull eftir Skýr frá Skálakoti.

Snekkja fór í 1 verðlaun árið 2014.

Ég og Burtséð mín vorum voða kátar.

Á þessari mynd erum við að skipuleggja framtíðina í það minnsta tímasetja næsta Skjónufélagsfund.

Eins og þið sjáið var ráðgjafi með brúnt nef sem hvíslaði notalega í eyrað á mér.

Norðurljósin sáu um að skaffa okkur jólaskraut.

Kæru vinir, við hér í Hlíðinni sendum ykkur bestu óskir um gleðileg jól og farsæld og frið á árinu sem nú er að líða.

Takk fyrir ánægjuleg samskipti á árinu, næsta ár verður svo bara ennþá skemmtilegra.

Njótið jólahátíðarinnar og farið vel með ykkur.

Sjáumst og hreyrumst hress og kát.

Við hér í Hlíðinni fengum skemmtilega heimsókn fyrir stuttu síðan.

Vinkonur okkar úr Garðabænum mættu til okkar hressar og kátar að vanda.

Gist var eina nótt til að hafa nú nægan tíma til að taka út bústofninn og taka smá reiðtúra.

Þessi dama og Sparisjóður þekkjast vel og eru góð saman.

Það er alltaf gaman að fá fréttir af hestunum okkar sem flutt hafa á nýjar slóðir.

Hún Framtíðarsýn Gosadóttir er flutt til Ameríku og þegar komið er til annars lands er gott að eignast vini.