Hér getið þið séð afraksturinn af stússinu hjá þeim Mumma og Sigurði í Hraunholtum.

Þeir tóku þessa fínu drónaflugferð einn góðviðrisdaginn í mars.

Þarna er myndin tekin í átt að húsunum og yfir hluta af túnunum.

Það er gaman að fá svona skilaboð á grámyglulegum marsdegi þegar nýjar rúllur koma inn til gjafar.

Já við söknum líka hennar Majbritar okkar en hún er nú alveg að koma hingað í Hlíðina.

Krakkarnir sem voru hjá okkur í sumar voru hress og skemmtileg eins og sjá má á þessari rúllumerkingu.

Þegar rúllurnar eru teknar úr stæðunni kemur stundum í ljós eitthvað skemmtilegt sem rifjar upp góða daga.

Veðrið hefur leikið við okkur síðustu daga og því mikið um að vera í hesthúsinu.

Það er gaman að fylgjast með og sjá þróunina í tamningatryppunum þessa dagana.

Hestar dagsins...................... Hjaltalín frá Hallkelsstaðahlíð, Dorit frá Lambastöðum og Einstakur frá Valþúfu.

Norðurljósin fara henni Gangskör minni og knapanum bara vel.

Léttur en langur laugardagur að baki hér í Hlíðinni þar sem verkefnin voru fjölbreytt að vanda.

Dagurinn byrjaði með því að ég var vakin upp með andfælum til að draga lamb úr einni snemmbærunni.

Eitthvað sem er ekki venjulegt í lok mars en svona eru frjáslu ástirnar í Hnappadalnum.

Eftir mikið bras og átök hafðist að ná heljar stórum hrút í heiminn.

Hornin voru þannig að hver mánaðargamall hrútur hefði rifnað úr stolti af þeim. Þetta var ær númer fjögur sem þarna bar og eftir því sem spekin hans Bubba sónarmanns segir er tvær eftir í fyrri burði.

Svo ætla ég að vona það verði hlé þangað til 7 maí í það minnsta.

Þriggja mánaða sauðburður er ekki að mínu skapi og mikið dj....væri maður orðinn ljótur þá af vökunum.

Hér er búin að vera lítil aðstoðarkona í búskapnum sem hefur fylgst með öllu þessu ati af lífi og sál.

Hún er t.d búin að nefna öll lömbin sem komin eru afar tilkomu miklum nöfnum.

Það eru allt hrútar sem fæddir eru og bera þeir eftirtalin nöfn. Tómas og Emil fæddust fyrstir, þá kom Daníel, þá Jóhann og Ríkharður og að lokum var það Patrekur sem dreginn var í heiminn í morgun. Já hún Emilía Matthildur er alveg með þetta.

Tamningar, gestir og ýmislegt annað kryddaði svo daginn og gerði hann ljómandi góðan.

Þegar það er blíða í Hlíðinni þá er hægt að gera margt. Það var blíða í gær og þá fóru þessir tveir af stað.

Hvað haldið þið að þeir hafi verið að gera ?

Jú, jú þeir skruppu í flugferð, reyndar voru þeir bara staðsettir á hlaðinu heima en dróninn hann flaug langt.

Útsýnið var dásemdin ein og myndirnar eftir því.

Vonandi get ég sett þær hér inn á næstunni en tækni málin eru ekki mitt fag.

Hann Guðbrandur kom að fósturtelja kindahópinn hjá okkur á föstudaginn.

Það skiptast á skin og skúrir í sauðfjárbúsakp eins og venjulega.

Það er því alltaf spenna í loftinu þegar talning stendur fyrir dyrum og svo var einnig nú.

Útkoman var nokkuð ásættanleg nema hjá gemlingunum sem tóku samfélagslega ábyrð alla leið.

Já þeir ákváðu að leggja sitt af mörkum svo sauðfé á Íslandi fjölgaði ekki á þeirra vakt.

Nú er næst á dagskrá að skoða hvernig ákveðnir gripir eru að koma út og leggjast í fræðin.

Nauðsynlegt að koma sér vel inní málin fyrir sauðburðinn.

Nánari upplýsingar fást hjá húsfreyjunni já svona fyrir þá sem málin varða.

Okkar elskulega sauðburðarfólk má allavega búast við á annað þúsund lömbum í vor þrátt fyrir ódæla gemlinga.

Hún Andvaka er sóma og afurðakind enda af uppáhalds sýltkollukyninu mínu.

Biðlund Andvöku eftir því að Guðbrandur frændi minn mætti á staðinn til að fósturtelja þraut þann 16 mars.

Þá bar hún tveimur stórum og myndarlegum hrútlömbum.

Andvaka hefur á haustdögum átt vingott við einhvern hyrndan sjarm og þessir tveir eru ávextir þeirrar vináttu.

Á myndinni hvíslar Andvaka einhverju ,,milliríkja,, leyndarmálið að henni Juliane.

Og saman spjalla þær....................     Það er alltaf svo gaman þegar fyrstu lömbin fæðast þá þarf að skoða og knúsa.     Andvaka og Maron ræða málin, mér sýnist að Andvaka sé að leggja honum línurnar.     Það fór vel á með þessum.     Og þessir tveir brostu hver fyrir annan.   Já sauðburður er hafinn hér í Hlíðinni.

Ég get alveg haldið honum fyrir þig Sigrún........................

Þessir bræður eru skemmtilegir og pössuðu hvorn annan þegar ég brá mér aðeins frá.

Annar ábyrgari en hinn og sá ábyrgari vildi leggja sitt af mörkum svo að enginn tapaðist út í lofið.

Það er gott að fá aðstoð á öllum vígstöðum þegar vinnan í hesthúsinu er í fullum gangi.

Eins og mig grunaði var erfitt að standa við það að blogga daglega í mars.

Það er því nauðsynlegt að hafa bloggin í mars nógu mörg þó svo að sumir dagar séu tómir og aðrir með fleiri innskotum.

Um helgina fór ég á árlega endurmenntun gæðingadómara sem haldin var í Reykjavík.

Þar flutti Mette Mannseth m.a frábæran fyrirlestur sem vakti mikla lukku.

Síðan var tíminn nýttur til að bera saman bækurnar, spjalla og leggja drög að komandi keppnistímabili.

Alltaf gaman að hitta skemmtilegt fólk með sömu áhugamálin.

Mummi var að kenna alla helgina útí Danmörku og nýtti ferðina til að sækja fróðlegan fyrirlestur.

Auðvitað var fyrirlesturinn hestatengdur.

Það er oft mánudagur eða það finnst mér a.m.k tíminn bara flýgur áfram.

Ég átti góðan dag með skemmtilega hestafólkinu í Stykkishólmi og útreiðar voru stundaðar hér af kappi enda veðrið bara gott m.v árstíma.

Þau eru falleg ,,málverkin" sem okkur hér í Hlíðinni er boðið uppá daglega.

Það er nóg að líta út um gluggann og ekki er dásemdin minni þegar teknir eru reiðtúrar hér í kring.

Já, já, ég er ánægð með bæjarstæðið og landslagið það er alveg rétt.

Þessa skemmtilegu mynd sendi hann Sigurður nágranni minn í Hraunholtum mér.

Myndin er tekin með nýja fína drónanum hans og sýnir bæjarstæðið frá alveg nýju sjónarhorni.

Gaman að þessu enda þreytist ég aldrei á því að njóta og dásama útsýnið hérna í Hlíðinni.

Dagarnir fljúga áfram og eru búnir áður en maður veit af, já þá hlýtur allavega að vera gaman.

Hér í Hlíðinni er mikið riðið út og tamið sem er einstaklega skemmtilegt þegar hestar og samstarfsfólk er skemmtilegt.

Við erum að temja hross undan nokkrum stóðhestum sem við höfum ekki tamið undan áður. Það er alltaf gaman að kynnast nýjum stóðhestum á þann máta.

Þessir hestar eru m.a Sjóður frá Kirkjubæ, Glaumur frá Geirmundastöðum, Þytur frá Skáney, Kandís frá Litla-landi, Frosti frá Efri Rauðalæk og Skálmar frá Nýja bæ.

Einnig erum við með ung hross undan Arion frá Eystra Fróðholti, Spuna frá Vestukoti, Gaumi frá Auðsholtshjáleigu, Álfarinn frá Syðri Gegnishólum, Ugga og Sporði frá Bergi, Arði frá Brautarholti, Blæ frá Torfunesi, Toppi frá Auðsholtshjáleigu, Stimpli frá Vatni og Sólon frá Skáney.

Svo eitthvað sé nefnt fyrir þá sem lifa og hrærast í hrossaættfræði.

Það er í mörg horn að líta og nú er Mummi floginn út til Danmerkur að kenna hópunum sínum þar.

Á meðan gefum við í og þjálfum af miklum móð.

Þessar ljóshærðu dömur voru upplagt myndefni þegar ég var með myndavélina á lofti.

Juliane og Rjóð með Krakaborg á milli sín og báðar brosa svona fallega.

Þegar útigangnum er gefið eru sumir verulega forvitnir og leggja mikið á sig til að ná sambandi.

Hann Léttstígur réði ekki við sig og tróð hausnum undir næsta hest til að reyna að láta taka eftir sér.

Stóðið hefur notið góða veðursins alveg eins og við enda voru þau ekkert að flýta sér í rúllurnar þegar gjöfin var að koma.

Léttstígur er undan Sporði frá Bergi og henni Létt okkar frá Hallkelsstaðahlíð. Spennandi hestur með skemmtilegan lit.

Ég fæ stundum skemmtilega pósta sem tengjast blogginu hér á síðunni og fyrir stuttu barst einmitt einn slíkur.

Það var einn dyggur lesandi að kvarta yfir því að það þyrfti að vera meiri fjölbreytni í skrifunum.

Hann vildi meina að áhugi minn á hrossum, kindum og fallegu landslagi væri til vandræða.

Það hlýtur að vera eitthvað annað að gerast hjá ykkur sem fréttnæmt gætur talist skrifaði hann pirraður.

Ég hef því ákveðið að deila með ykkur skemmtilegu verkefni sem unnið var í síðustu viku.

Hér á meðfylgjandi mynd sjáið þið uppáhalds verkfæri bóndans og uppteknu hestakonunnar.

Já ekkert svona ......................... þetta er ekki dónaleg saga.

Ég framkvæmdi snildar hugmynd sem ég fékk en kannski hafa margir framkvæmt hana áður.

Mér fannst hún samt góð og hún bjargaði heilmiklu af annars frábærum góðviðrisdegi.

Það er órúfanleg hefð að elda saltkjöt og baunir á sprengidaginn hér í Hlíðinni og sú hefð var einnig í hávegum höfð þetta árið.

Veðrið var einstaklega gott og sérstaklega hart í baununum þennan daginn.

Sem var alveg skelfilegt þar sem að húsfreyjan vildi mikið frekar vera að ríða út en að hræra í pottum.

Það varð því einskonar hugljómun þegar ég á tilgangslausri yfirferð um eldhússkápana rakst á töfrasprotann góða.

Ýmislegt hefur nú þurft að láta undan honum þegar mikið hefur legið við eins og einmitt þarna.

Ég lagði til atlögu við grjótharðar baunir sem þó höfðu flatmagað í vatni heila nótt og rúmlega það.

Til að gera langa sögu stutta þá breyttust baunirnar í dásamlega baunasúpur á einu augabragði.

Myndir segja meira en mörg orð og þess vegna fáið þið engan pistill í dag.

Bara myndir af þessari dásamlegu blíðu sem okkur er boðið uppá þessa dagana.

Læt þó fylgja með stutta útgáfu af verkefnum dagsins hér í Hlíðinni.

Blíðan hefur verið kærkomin fyrir þá sem stundum tamningar og þjálfun alla daga.

Mikið riðið út en líka járnað og atast í öðrum bústörfum.

Ég þarf endilega að smella myndum af hrossum á næstunni til að sýna ykkur.

Það var ótrúleg norðurljósasýning hér hjá okkur í Hlíðinni þetta kvöldið.

Eitthvað sem hefði getað sturlað saklausa ferðamenn endanlega.

Ég ætlaði reyndar að bjóða ykkur uppá svakalegt matarblogg í kvöld en það verður að bíða rétt eins og góðviðris myndirnar sem ég tók í dag.

Allt kemur þetta síðar en nú hef ég einmitt sett mér það takmark að blogga alla daga í mars.