Líf og fjör það er málið þessa dagana og því lítið um tíma til að sitja við skriftir og þannig iðju. En ég ætla að smella inn nokkrum myndum og fréttum með þeim. Þarna er hann Kátur minn að synda hjá þeim sundbændum í Ásakoti. Af myndinni má ráða að Kátur sé frekar hneykslaður á þeim þarna á suðurlandinu sem skaffa hvorki kút né kork þegar landkrabbar úr vestlenskum afdölum mæta í sund. En þar sem hann er flugsyndur fór þetta allt saman vel.

Þessi drottning var bara nokkuð sátt við að stunda sundíþróttina en þarna sést hún taka fyrstu ferðina.     Þessi fallegi gestur kom við hér í Hlíðinni og valdi að dvelja á hlaðinu sem er nú ekkert sérstaklega góður staður fyrir fugla sem hafa það að markmiði að lifa lengi. Hvað heitir nú þessi fugl ? Er hreint ekki viss og þykir það miður. Veiðitímabilið er ekki hafið hjá meistara Salmómoni svarta svo þetta sleppur enn um sinn en þann 4 apríl s.l fagnaði hann 15 ára (105 ára) afmæli sínu. Þessu tímamótum fagnaði hann með því að vinna (sko ritarinn hans) að opnun á facebooksíðu sem mun birtast innan tíðar. Kæru lesendur verið viðbúin vinabeiðni frá þessum snillingi sem á örugglega eitt stæðast sjálfsmyndasafn landsins.   Við fengum góða gesti um helgina þar á meðal var Fríða María frænka mín sem þarna sér með nýjustu vinkonu sinni sem heitir líka Marie. Eins og sönnum dömum sæmir var tekinn góður tími til snyrtingar þarna er naglalakkið að þorna. Það er orðinn góður og skemmtilegur vorboði að vera beðin um að dæma á Miðfossum þegar keppni um Gunnarsbikarinn fer fram hjá nemendum Landbúnaðar háskólans á Hvanneyri. Og ekki er það síður skemmtilegt að dæma keppnina um Reynisbikarinn sem háð er meðal nemenda í Reiðmanninum. Báðar þessar keppnir fara fram síðasta vetrar dag og á sumardaginn fyrsta. Hörkukeppni og gaman að sjá hvað allir leggja sig fram um að gera sitt besta. Þetta ár var engin undantekning á því hversu margir góðir hestar og knapar reyndu með sér. Mummi er staddur í Bandaríkjunum þessa dagana og sendir öðru hverju myndir sem sýna æðislega blíðu. Við hér í Hlíðinni erum sannfærð um að þetta sé lítið á við það sem við höfum upplifað síðustu daga ef frá er dreginn dagurinn í dag. Allavega hafa ekki komið þrumur og eldingar hér í fjöllunum. Mummi skrapp í heimsókn til hans Gosa vinar okkar sem nú hefur flutt sig um set og þjónar nýjum eigendum í landinu stóra. Það er gaman að frétta að Gosa líður vel og hefur svo sannalega allt sem hugurinn girnist jafnvel ef ,,maður,, er hestur. Afkvæmin hans sem eru hér í tamningu lofa góðu og halda svo sannarlega minningunum lifandi. Húsfreyjan átti afmæli um daginn sem er svo sem ekki í frásögu færandi en mikið varð henni hlýtt í hjartanu þegar hún las 400 afmæliskveðjur á fésbókinni. Nú hefst niðurtalningin fyrir það næsta...............það verður eitthvað ef að Guð lofar, eins og þar stendur. Takk fyrir allar góðar kveðjur kæru vinir og kunningjar.   Hér í Hlíðinni er nóg að gera hvort sem það er í hesthúsinu nú eða fjárhúsunum, sauðburður handan við hornið og ýmislegt fleira skemmtilegt.

Þessi flotti hópur hefur nú lokið knapamerkjanámskeiði og öll stóðust þau lokaprófið með glæsibrag.

Eins og áður hefur komið fram hér á síðunni hefur Mummi verið að kenna knapamerki í Söðulsholti frá því snemma í haust. Hóparnir hafa mætt í kennslu á þriðjudögum og ekki vílað fyrir sér að mæta þrátt fyrir leiðindatíðarfar og oft á tíðum fljúgandi hálku. Alvöru mannskapur hér á ferðinni.

Fyrri hópurinn hefur nú lokið námi í bili en hinn hópurinn undirbýr sig nú af kappi fyrir loka prófið. 

Til hamingju þið sem hafið klárað og gangi ykkur vel sem eftir eruð.

Um þessa helgi er Mummi hinsvegar staddur í Svíþjóð að kenna og á meðan ég nuddaði stýrurnar úr augunum og bölvaði snjónum með morgunkaffið á kanntinum fékk ég senda mynd sem sýndi sól og blíðu.

Já já það er bara svona stundum.

Annars var komið sumar allaveg vor í síðustu viku, blíða sem gaf manni ómæld tækifæri til að ríða út jafnvel án föðurlands og lambhúshettu. Ég var komin í kunnuglegan vor gír þar sem ég taldi mér trú um að ég gæti gert allt og ætlaði jafnvel að gera það.

Þurrkaði fyrsta þvottinn úti þetta vorið, tók til í sauðburðarskápnum, fann nýja stílabók til að halda utanum ,,vitið,, í sauðburðinum, skoðaði fylfullu hryssurnar með betri augunum og skipulagði nánustu framtíð í þaula. Eitt augnablik datt mér í hug að þvo Hrútafjarðarseltun af gluggunum en sem betur fer rann það æði af mér fljótt. Mundi þær ófrávíkjanlegu staðreyndir að nokkur vorhret með norðaustan átt í fararbroddi eru ókomin. 

Tóm haughús og vel áborinn skítur hefur róandi áhrif á bændur og búalið þegar þessi tími er kominn. 

Og þrátt fyrir sóðafæri og sérstakan ,,ylm,, er nánasta umhverfi bara nokkuð fínnt þegar maður hugsar um árangurinn sem vonandi lætur ekki á sér standa þegar vorar fyrir alvöru.

Ég hef skroppið á nokkur skemmtileg hestamót og dæmt þar gæðinga m.a fór ég og dæmdi á ísmótinu ,,Þeir allra sterkustu,, um síðustu helgi. Framundan eru svo enn fleiri mót sem gaman verður að skoða.

Íþróttadómarar hittust í síðustu viku til að fara yfir og samræma vinnubrögð við notkun á nýja leiðaranum sem tekinn var í gagnið nú í apríl.