Réttir - leitir - og allt.

Nú styttist í fjörið enda tími slökunnar og sumarfrís liðinn hjá flestum sauðum landsins

Fjallskilanefndir hafa keppst við að raða niður dagsverkum og fjallskilaseðlar berast sem aldrei fyrr.

Við erum svo heppin að nokkrir vaskir smalar hafa haft samband til að reka á eftir skipulaginu.

Það er því alveg orðið tímabært að smella á ykkur nokkrum vel völdum dagsetningum.

Miðvikudagurinn 12 september - smala inní Hlíð og útá Hlíð.

Fimmtudagurinn 13 september - smala Oddastaðaland og taka úr því ókunnugt.

Föstudagurinn 14 september - smala Hlíðar og Hafurstaðaland.

Laugardagurinn 15 september - Vörðufellsrétt.

Sunnudagurinn 16 september - rekið inn hér í Hlíðinni - dregið í sundur - keyrt niður í rétt - vigtað - og metið.

Mánudagurinn 17 september - sláturlömb rekin inn og yfirfarin.

Þriðjudagurinn 18 september - Slátulömb sótt - Mýrdalsrétt.

Þetta er planið í grófum dráttum, nú er bara að vonast eftir góðu veðri og skemmtilegu fólki.

Hlakka til að sjá ykkur.

Allar nánari upplýsingar hjá bændum og búaliði.

Þessi þarna nývaknaði er Kuggur frá Hallkelsstaðahlíð.

Faðir er Goði frá Bjarnarhöfn og móðir Snekkja frá Hallkelsstaðahlíð.

Föstudagurinn 27 júlí var afmælisdagur Ragnars heitins frænda míns en þá hefði hann orðið 85 ára.

Af því tilefni komum við nokkur úr fjölskyldunni saman og heiðruðum minningu hans.

Ragnar hafði fyrir löngu ákveðið að láta brenna sig og að öskunni yrði dreift á einum af uppáhaldsstöðum hans í Hafurstaðafjalli.

Það var því upplagt að gera það þennan fallegasta og besta dag sumarsins. Logn, sól og blíða, meira að segja allan daginn.

Á þessari mynd má sjá hluta þeirra sem mættu og fylgdu honum ,,heim,,

Þau eru dásamleg kvöldin hér í Hlíðinni þegar almættið bíður uppá litadýrð af þessu tagi.

Ég stökk út með símann og smellti af mynd, ja svona í tilefni af því það var ekki rigning.

Annars er ég alveg að hætta tala illa um rigninguna svona í ljósi frétta af frændum okkar.

Þó svo að myndgæðin séu kannski ekki 100% þá er gaman að taka myndir sem eldast vel.

Já eftir nokkur ár verður gaman að skoða þessa mynd og spá í hvert framhaldið verður með hvern grip.

Á myndinni er hún Kolskör mín með fjórar dætur sínar, hún er undan Dósent frá Brún og Karúnu frá Hallkelsstaðahlíð.

F.v Hafgola undan Blæ frá Torfunesi, Kolrún undan Arði frá Brautarholti, þá Kolskör sjálf, Gangskör undan Adam frá Ásmundarstöðum og Hlíð undan Glymi frá Skeljabrekku.

Allar þessar mæðgur í miklu uppáhaldi hjá mér.

Um að gera nota blíðuna til myndatöku jafnvel þó það sé bara með símanum.

Síðast liðin nótt var nýtt til að flytja nýju gistihúsin hingað í Hlíðina.

Húsin eru  tvö og var þeim fundinn góður staður á Steinholtinu þar sem þau munu hýsa gesti í framtíðinni.

Vorðboðinn ljúfi er mættur hér í Hlíðina enda ekki seinna vænna.

Já hér á bæ er það fyrsta folaldið sem er klárlega merki um vor og bjartari tíma.

Hún Karún mín kastaði brúnu hestfolaldi þann 29 maí.

Faðirinn er hann Dúr frá Hallkelsstaðahlíð sem er undan Snekkju Glotta og Konserti frá Hofi.

Dúr var nú ekki viðstaddur fæðinguna eins og flestir nútíma feður en vafalaust ríg montinn samt.

Karún sem nú er að verða 24 vetra gömul lítur út eins og ,,unglingur,, enda dekruð eins og heiðurs frú sæmir.

Sauðburður er í fullum gangi hér í Hlíðinni reyndar aðeins meiri en við óskuðum.

Á meðan ískalt er á nóttunni og strekkingur á daginn er lítið gaman að hafa svona kraft.

En þessar kindur nutu sólar í dag í skjóli við fjárhúsin og voru ekkert að drífa sig að bera.

Já það er fallegt á fjöllum og gæða stundir á milli élja............. en krakka í maí á ekki að vera svona.

Þessi mynd er tekinn þann 5 maí 2018.

Ég ákvað að gefa ykkur smá innsýni í sauðburðarveðrið það sem af er maí.

Mun þó alveg á næstunni smella inn fréttum af bændum og búaliði sem stendur í ströngu þessa dagana.

Þessi fallegi dagur var þann 28 apríl síðast liðinn og þá hélt ég í sakleysi mínu að vorði væri komið.

En nú er ég farin að efast smá.....................................

Fjöllin með fallega hvíta ábreiðu og landið að undirbúa sig fyrir sumarið.

Gleðilegt sumar kæru vinir, já og takk fyrir veturinn.

Það er ekki ofsagt að blíðan hefur leikið við okkur síðustu daga og gefið okkur fögur fyrirheit um gott vor.

Ég verð þó að leyfa mér að efast............. en bara í smá stund.

Eftir að hafa vaknað við fuglasöng undir öruggri stjórn stelksins er ég full bjartsýni og hlakka til að mæta góðu vori.

Lóan, tjaldurinn og stelkurinn ætla ekki að fá ,,seint í kladdann,, þetta vorið. Hrossagaukurinn og spóinn eru varkárari og taka sjensinn.

Eins og vera ber alin upp með Hrafnhildi ömmu er sumar dagurinn fyrst alltaf hátíðisdagur hér í Hlíðinni.

Góður matur og veglegt kaffi var málið og ekki mátti gleyma að fara í betri fötin til að taka nú vel á móti sumrinu.

Annað sem var mjög mikilvægt hjá henni ömmu minni var að fara ekki seint á fætur á sumar daginn fyrsta. Það gat hæglega gefið tóninn um ódugnað og sluks á komandi sumri. Það var bannað.

Hér á bæ var veturinn kvaddur með virtum, bústörf og hestastúss voru málið en þegar líða fór á daginn stakk húsfreyjan af og brunaði á hestamót. Það mót var þriðja mót Hestamannafélagsins Snæfellings á árinu sem hadið var í Grundarfirði. Hin tvö hafa verið haldin í Ólafsvík og Stykkishólmi.

Snildar mót sem hafa heppnast afar vel með góðri þátttöku félagsmanna. Mikið sem það er gaman hversu mikið líf er að koma aftur í hestamennskuna hér á Snæfellsnesinu.

Sumri var svo fagnað með góðum gestum sem mættu í húsin vel fyrir hádegi (hálfellefu) síðan var brunað í Norðurárdalinn.

Þar var opið hús í fjárhúsunum hjá Brekkubændum þeim Þórhildi, Elvari og börnum. Frábært framtak, gaman að skoða hjá kollegunum og hitta skemmtilegt fólk.

Takk fyrir góða mótttökur og ánægjustundir Brekkubændur.

Þegar heim var komið biðu bústörf og kröfuharður búpeningur sem hafði engan skilning á bæjarrápi og seinkun á gjöfum. Við vorum 0 stjörnu bændur að þeirra mati og áttum fátt gott skilið.

Annars gengur lífið sinn vana gang með dásemdar stundum í reiðhöllinni já og útá vegi.

Tamningar og þjálfun í fullum gangi og allt eins og til er ætlast.

Ja nema kannski tíminn hann fer alltaf minkandi hvað sem hver segir.

Við hér í Hlíðinni fengum góða heimsókn í dag þegar Ásmundur Einar félagsmálaráðherra kom með fríðu föruneyti.

Þegar hann kom hér síðast var verið að reisa fyrstu sperruna í húsinu svo það hefur ýmislegt gerst síðan.

Að sjálfsögðu sýndum við þeim reiðhöllina og búfénaðinn en okkur sást yfir að bjóða þeim að leggja á og taka hring í höllinni.

Það verður gert í næstu heimsókn nú eða þegar formleg vígsla fer fram.

Það er alltaf spennandi þegar hann Bubbi kindasónari er væntanlegur til að framkvæma árlegu kindamæðraskoðunina.

Þessar biðu spenntar eftir honum alveg eins og við.

Frá því um árið er það spenningur í bland við kvíða sem fyllir hugann þegar þetta verkefni er framundan.

Að þessu sinni var léttir að talningu lokinni en útkoman var betri en oftast áður jafnvel sú besta.

Fjárstofninn mun því stækka verulega hér í Hlíðinni þegar líða fer á maí.

Hún mamma mín hefði orðið 75 ára þann 25 ferbrúar og af því tilefni komum við fjölskyldan saman hér í Hlíðinni.

Hittingurinn var skipulegaður með mjög stuttum fyrirvara þar sem að veður hafa verið válind og lítið að treysta á spár.

Við systkini og ská systkini komum saman og borðuðum steik að hætti mömmu með ís og ávöxtum í desert.

Auðvita var svo kökuveisla löngu áður en steikin var búin að sjatna í mannskapnum. En svona var þetta gjarnan og engin ástæða til að breyta því. Ekki hefði hún viljað senda liðið svangt heim.

Reiðhöllin var skoðuð og auðvitað prófuð, tekin staðan í fjárhúsunum og bara haft gaman saman.

Hér á fyrstu myndinni erum við systur með Ragnar bróðir í baksýn. Íris Linda er svo á milli okkar.